یک سفر و تعطیلی انجمن

[کامیار کاظمی]

سلام و شب خوش به برادر و خواهرهای نازنینم

زود همه چیز جدی می شود.
همان طور که این جمع و صمیمیت ها جدی شد.
همان طور که دوستی میان ما جدی شد.

از همان ساعت نخستی که انجمن را براه انداختیم، اصلا فکر هم نمیکردیم که خانواده دو نفره و کوچک من و همسرم اینقدر سریع رشد کند و بزرگ شود.
از همان روزهای نخست، انجمن برایمان مانند بچه مان شد. تیمارش کردیم تا آرام آرام راه رفتن و حرف زدن آموخت. مدتی گذشت تا خاله ها و دایی ها و عموها و عمه های جدید آمدند. حالا در جایی هستیم که صدها پدرومادر دلسوز از این کودک که حالا یادگرفته چطور راه برود، مراقبت خواهند کرد.

اما مگر میشود این جمع را گذاشت و رفت؟
بگذارید یک واقعیت را به شما بگویم، هر کدام از پیغام ها را که می خواندم و احساسات پاک و زیبای خوبان را که مطالعه میکردم غرق در شادی میشدم و آرامش عجیبی گرفتم.
ممنون از همه کسانی که به تصمیم ما احترام گذاشتند و با پیغام های خصوصی و عمومی و تماس تلفنی و SMS همراهی کردند اما بقول مهدی عزیز که جواب اول و آخر را دادند: "بچه ی خودتون رو تو سن سه سالگی دارید با دستان خودتون میکشید" مگر میشود این بچه را براحتی کشت اصلا اگر ما بخواهیم مگر این همه پدرومادر دلسوز و عزیز خواهند گذاشت این بچه یتیم بماند؟

شاید هم یک روز نبودن ما جدی شود و اما حتما آن روز هم فرزندان ما در انجمن خواهند ماند و ادامه خواهند داد.

دوستان و سروان بنده، ممنون از این همه لطف خالصانه شما که بارها نشان داده اید که صادقانه، شایسته بهترین ها هستید و جمعی شدیم که همه همدیگر را می فهمیم و می دانیم که نباید جایگاه کنونی خود را قبول کنیم که اگر بپذیریم، این پیله عادت، ما را خواهد کشت! باور داریم که شایسته بهتر از این هستیم.
دوستان خوبم، یکی از بزرگترین آرزوهایم این است که این انجمن و این حرکت برای آیندگان بماند، پس به خود اجازه می دهم تا یک خواهش از شما داشته باشم.

اگر میخواهید که این انجمن زنده بماند و به حرکت خود ادامه دهد
اگر میخواهید که انجمن برای همیشه باقی بماند
خود را تغییر دهید و به خود و آیندگان ثابت کنید که باید بتوانید

امسال، سال حرکت است، حرکتی اصولی، با چشمان باز و سرشار از موفقیت

بگذاریم خط به خط آموخته هایمان در انجمن به فرزندانمان منتقل شود و با پرورش نسلی به خود متکی و پرتلاش این حرکت عظیم به حیات خود ادامه دهد
اگر ما تغییر کنیم و خود را باور داشته باشیم نسلی را باقی خواهیم گذاشت که با یاعلی برمیخیزد و عاشقانه برای پیروزی و موفقیت خود، خانواده و جامعه و کشورش تلاش میکند واین است میراث جاوید این حرکت زیبا که همه ما تنها طلایه داران آن هستیم و آنچه اکنون در ذهن و مغز خود می‌کاریم را نسل ها برداشت خواهند کرد و این انجمن با همین تلاش های صادقانه است که باقی می ماند.

چقدر خوب است که کوچولوهایی بیشتری در سفر اصفهان با ما هستند و از پدرومادرهای حال حاضر می خواهم که مانند ما (همه پدرومادرهای انجمن) که تلاش کردیم انجمن را مانند کودکی، با افکار پدرپولدار و موفقیت آشنا کنیم شما نیز این انتقال آموزش ها را برای فرزندان خود جدی بگیرید که بهترین ارث برای فرزندان شما خواهد بود و از خدا میخواهم که قدرتی به ما بدهد تا عزیزان این انجمن، بانی ایجاد سازمانی برای پرورش کودکان و نسل های آتی شوند تا صدها بزرگسالی که در انجمن با افکار پدرپولدار خود اشنا شدند و افکار و دیوارهای ذهنی خود را با زحمت بسیار فرو ریختند، آموزگار و پدر پولداری برای هزاران کودک باشند که از همان کودکی می آموزند که چطور موفق باشند و دیگر واژه شکست برایشان معنی خود را از دست دهد و فرهنگ لغاتشان پر از کلمات زیبا و پر انرزی شود.

دوست خوبم تو اگر تغییر کنی و باور و ایمانت را به خود، به نسل بعد از خود منتقل نمایی گویی نطفه این کودک را برای همیشه در سینه تمام نسل ها زنده نگه داشته ای.

بگذار افسانه شویم ...

همه شما را دوست داریم

موزیک زیبای ای ایران از اقای امین حبیبی نیز تقدیم همه خوبان که دلشان عاشقانه برای این کشور زیبا می تپد:

دانلود کنید.

یا علی

پ.ن : مبلغ های پیشنهادی دوستان هم برای خرید خیلی بالاتر از انتظار ما بود و با آنکه برای دفتری جهت امور انجمن نیاز داشتیم اما اصلا وسوسه نشدیم که فرزند خود را واگذار کنیم چون می دانیم که این فرزند عزیز، برکتش بسیار بیشتر از همه این پول ها است.