خاطرات سال 90 در انجمن

[مهدی گل محمدی]

من یکی باید کتاب خاطرات بنویسم.
امسال بهــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــتــــــــــــــــــــــــــریـــــــــ​ــــــــــــــــــن سال زندگی من بود.هیچ موقع امسال رو فراموش نمی کنم.
واقعا دعای پدرم سر سفره سال تحویل پارسال جواب داد و امسال من سال خوبی داشتم.

دقیقا اوایل اردیبهشت بود که من با انجمن آشنا شدم.دیگه کنکورو بیخیال شده بودم و فقط تو انجمن بودم و تاپیک میزدمو لذت میبردم.
چه روزایی رو پشت سر گذاشتیم.روزایی که الان دارم بهشون فکر می کنم اشک شوق به چشمام میاد.
امسال من بینهایت دوستانی پیدا کردم که واقعا منو به خاطرم خودم دوست داشتن و منهم همچنین.

یکی از بهترین خاطرات من و رویداد های مهم زندگیم آشنایی با داش ناصر گل و عزیز که هرچی از خوبیهاش بگم بازم کم گفتم،بود.واقعا مرد بزرگیه.ار رفاقت باهاش لذت میبرم.ساعت هایی که باهم میگذرونیم خیلی سریع میگذره.

چه روزایی بود چه جاهایی که نرفتیم.دنبال چه شغل هایی که نبودیم.کارگاه قند خرد کنی......بسته بندی حبوبات.........دستگاه حکاکی لیزری.........پرورش گوجه......دستگاه مهرسازی رنگی.......
آخرشم که راکا.....
واقعا سال پر جنب و جوشی بود امسال....با خیلی ها آشنا شدم......خیلی ها رو شناختم......مخصوصا دوستام که تو سختی ها بدجور تنهام گذاشتن(البته یک سریهاشون)......چقدر تجربه مفید کسب کردم که شاید باید سالها دنبال این تجربیات میرفتم......
از وقتی که راکا رو راه اندازی کردیم که دیگه کل روزامون شد خاطره.....هر لحظه و هر ثانیه اش عشق بود و صفا....همیشه وقتی پشت دستگاه وایمیستادم....گریه ام میگرفت....به خودم احسنت میگفتم......الانم که ساعت ده و نیم شبه هنوزم دارم کار می کنم......عشقم ،زندگیم ،همچیم شده کار......
برا سال 91 خیلی برنامه ها دارم....ان شلله پرسنلمون تا سال بعد به بیشتر از 10 نفر فقط تو نمایندگی تهرانمون میرسه....

همیشه برای من شما عزیزان بمب انرژی و شادی بودید.برای رفتن به تک تک جلسات همیشه لحظه شماری می کردم تا دوستان رو از نو ببینم.....
دوستانی با وفا و با صفا....

همین آبجی مریم چقدر سر انتخاب اسم بهمون کمک کرد.....همیشه مث یه خواهر در کنار من بود.....و الان هم هست...
کامیار عزیز که واقعا دیگه نمیدونم چجوری ازش تشکر کنم.مث یه بردار همیشه پشتیبان من بود.
آقا هوشنگ عزیز و خیلی از دوستان دیگه که تو راه موفیت برای من یکی کم نذاشتن.

به امید اون روز که همه موفق بشن.