تایپیک کوچک بسیار مهم شماره 5 - با حلوا حلوا کردن دهن شیرین نمیشه.

[Divar]

هر گاه ذهن ما اماده شد ( با حلوا حلوا کردن ) مطمئن باشید خود ما نا خوداگاه شروع به کار می کنیم در نتیجه دهن هم شیرین میشه.
بقول سبحان عزیز و مثال قشنگ گواهینامه ، کائنات به شرایط محیطی ما نگاه میکنه وقتی که من شرایطمو از قبل اماده کردم فقط کافیه دیوار ذهنی خودمو کنار بزنم.

اینجوری هم نباشه که من توی 24 ساعت خونه خواب باشم و بعد هر روز بگم : من می توانم ... !

حالا میرم سراغ اتفاق عجیبی (البته عجیب برای کسانی که به قدرت ذهن باور ندارن) که برای خودم اتفاق افتاد دقیقا دو روز پیش یعنی چهارشنبه
بعضی از دوستان در جریان هستن که من این روزا میرم کلاس بابت دوران اموزشی خدمت.
طبق برنامه قبلی چهارشنبه رفتیم میدان تیر ، مسئول اموزش اعلام کرد که شما باید از 13 تیر مجموع نمره حداقل 70 کسب کنید. (سیبل 100 متری قرار داشت).
خدا شاهده به خوذم گفتم من 85 نباید کمتر بیارم هم باید نفر اول بشم و هم اینکه نمره لازمه رو کسب کنم.
ردیف 9 نفره اول که رفت و تیراندازی کرد وقتی اومدن یه نفر با خوشحالی گفت : من نمره 95 کسب کردم ...
یه لحظه جا خوردم ، چون فک نمی کردم کسی اینقدر بزنه (انصافا خیلی دور بود کسایی که تجربه دارن میدونن). همون لحظه با خودم گفتم من نباید زیر 105 بزنم و حتما میزنم ...
نوبت من شد (ردیف چهارم) رفتم روی سکو،اماده باش، هدفم هم این بود نفر اول و نمره 105 کسب کنم. همون موقع مسئولی که نمرات بچه ها رو ثبت می کرد داشت از بغلم رد میشد ازش پرسیدم بالاترین نمره همون 95 ؟
یه نگاه به لیست کرد گفت : نه فلانی 120 زده !!!
داشتم شاخ در میاوردم بهش گفتم خدایی جدی میگی؟! گفت اره خدایی فلانی 120 زده.
تصمیممو عوض کردم من باید باید بالای 120 نمره بیارم ...
زدم ...
شدم 120.
واسه بقیه عجیب بود نمره 120 ولی واسه من نه ، چون من اراده کرده بودم نفره اول بشم و مطمئن بودم هم میشم.

و این یعنی ایمان ...