ادامه "تکنیک های موفقیت استادشاهین فرهنگ"

[مرتضی الهی]

کلیدهای موفقیت / جلسه بیست و نهم/ یازدهمین کلید طلایی ؛

زندگی هدفمند - قسمت دوم
در جلسه گذشته در مورد یازدهمین کلید موفقیت یعنی زندگی هدفمند صحبت کردیم ، در این جلسه که قسمت دوم بحث هدف است ، می خواهیم بیشتر پیرامون هدف صحبت کنیم.

خب ، گفتیم هدف باید ریز باشه و سریع ذهن ما رو درگیر کنه ، گفتیم سلامتی و ازدواج هدف نیست ، اگه هدف نیست پس چیه ؟ الان میگیم.

ما در زندگی باید سه چیز داشته باشیم :
مقصد
ارزش
هدف
خب حالا اینا چیه ؟
مقصد : مقصد رسالت من و شماست در زندگی ، دلیل حضور من و شما در زندگی ، قانون دارما یادتونه ؟ ما همگی انسانهای منحصر به فردی هستیم با توانایی های منحصر به فرد ، با ماموریت های منحصر به فرد.
مقصدت چیه ؟ برای چی اومدی ؟
مقصد یعنی ما از روزی که به دنیا اومدیم تا روزی که قراره از دنیا بریم بناست دنبال چه چیزی بگردیم ؟

مقصد نمی تواند مادی باشد ، چون قصد حضور ما در زندگی است ، من نشنیدم یکی دم مرگ ، گفته باشه ای کاش دو تا بنز الگانس می خریدم ، ای کاش تو فلان خونه زندگی می کردم ...
ولی شنیدیم دم مرگ بگن ، هوای بچه ها رو داشته باشید ، مراقب همسرم باشید ، به فلانی کمک کنید ها ! این مقصده چون معنوی هستش.
مقصد مثل چی ؟ خوشبختی ، موفقیت ، سعادت ، کمال ، رشد ، تعالی ، تکامل ، پیشرفت ، اینا همه مقصده.
برای چی زندگی می کنی ؟ میخوام به تکامل برسم ، شما چی ؟ میخوام خوشبخت بشم ، شما ؟ میخوام پیشرفت کنم.
خب حالا مقصد رو باید تبدیل به ارزش کنیم .
ارزش ابعاد و جنبه های مختلف مقصد است ، ارزش ، بیانگر زمینه های مختلف مقصد است ، اگر ما مقصد رو خرد بکنیم ، جهت بهش بدیم میرسیم به ارزش.

دوست عزیز !
مگه نمی خوای پیشرفت کنی ؟ خب در چه زمینه ای ؟ تو کدوم مسیر میخوای به تکامل برسی ؟ میخوای موفق بشی ؟ در چه جهتی ؟ چجوری ؟ تو چه زمینه ای ؟
ما اگر به اینجا برسیم تازه تونستیم ارزش هامون رو از دل مقصدمون بکشیم بیرون ، اینا هیچ کدوم هدف نیست ، من میخوام پیشرفت کنم در درس.
خب.

مقصد : پیشرفت
ارزش : پیشرفت در درس

ارزش زمینه های مقصد را برای ما باز می کند ، ارزش گویای جنبه های گوناگون مقصد است.
من میخوام رشد کنم ، رشد مقصده ، در چه زمینه ای ؟ اقتصادی ؟ معنوی ؟ ورزشی ؟

وقتی زمینه رو مشخص کردیم ، تازه رسیدیم به ارزش.

حالا فهمیدید چرا ما به چیزایی که میخوایم نمی رسیم ؟ چون ارزش ها رو با هدف اشتباه گرفتیم.
ارزش به هیچ وجه دست یافتنی نیست ، اغلب اون کسانی که میگن هدف من رشد معنوی است به هیچ جا نمی رسن ، اکثر کسانی که میگن هدفم ادامه ی تحصیله درس نمی خونن ، چون اینا ارزشه.

کسی که ارزش رو با هدف اشتباه می کند مثل کسیه که میره برای خرید بلیط ، میگه :

ببخشید یه بلیط میخوام !
خب حالا تا شب بشین بگو من بلیط میخوام آیا بلیطی به شما میدن ؟
نه ! درسته اون کسی که پشت گیشه نشسته وظیفه اش اینه که برای شما بلیط صادر کنه ، ولی هاج و واج به شما نگاه می کنه !
کجا میخوای بری ؟ با چه هواپیمایی میخوای بری ؟ چه ساعتی میخوای حرکت کنی ؟
خب تو اینا رو نگفتی چطور میخوای بلیط صادر بشه واست ؟
دوست من ! بلیط موفقیت برای کسی صادر میشه که اعلام هاش دقیق تر باشه ، هر چه اعلام شما دقیق تر ، رسیدن به موفقیت زودتر و راحت تر.
میرم آژانس هواپیمایی ، روز شما بخیر ، یه بلیط میخوام برای مشهد ، یکشنبه چهاردهم ، اگرم صبح باشه خیلی عالیه . توپولف هم لطفا نباشه.
هر چی دقیق تر بگی ، صدور بلیط سریع تر صورت میگیره.
در ارزش هیچ چیزی دقیق نیست ، پس کسی که ارزش ها رو به عنوان هدف در نظر میگیره ، اصلا بلیط موفقیت برای او صادر نمیشه.
بسیاری از کتاب های موفقیت که در ایران و سایر کشورهای دنیا چاپ میشه ، اکثر قریب به اتفاق کلاسهای موفقیتی که در کشور تشکیل میشه ، نویسنده هاش و روانشناس های اونها هنوز فرق ارزش و هدف رو نمی دونن.
دوستان هم این کتابا رو میخونن این کلاسا رو میرن بعد میگن بابا اینا همش الکیه !
مشخصه به جایی نمیرسی ، چون یه سری ارزش رو به جای هدف برات گفتن ، دوست عزیزی که پولدار شدن هدفته ، اولین پول خردی که دستت برسه ذهنت میگه خب حالا پولداری دیگه !
اگر هدفت ادامه تحصیل باشه ، روزی یه لغت بخونی ، 40 سال درست 4 سال طول بکشه ، ذهنت میگه دارم ادامه تحصیل میدم !
ذهن ما رو فریب میده اگر بخوایم ارزش هامون رو به جای هدف جا بزنیم.
خب حالا میخوایم از دل ارزش ها هدف رو بکشیم بیرون :
هدف رو گفتیم ، تلاشهای ما رو در یک سمت مشخص جهت دار می کنه. همسو می کنه ، امکانات و مقدورات ما رو در یک سمت متمرکز می کنه.
هر چه دقیق تر ، هدف تر ، هر چه با بیان جزئیات بیشتر ، دست یافتنی تر.

دوست عزیز چجوری میخوای رشد معنوی کنی ؟ با نماز اول وقت ، خب این شد هدف.
بلافاصله ذهنت درگیر میشه ، تا اذان میگن ذهنت درگیر میشه ، میگه : بدو بدو و قت نماز اول وقته.

من میخوام پیشرفت علمی کنم ، ذهن من باید چیکار کنه ؟ خب من میخوام لیسانس گرافیک بگیرم ، این میشه هدف.
تو خیابون داری راه میری ، یک دفعه چشمت میخوره به یه تابلو : " برگزاری کلاسهای گرافیک " سریع ذهنت میگه برو ببین چیه .

وقتی لیسانس گرافیک رو به عنوان هدف انتخاب کردی ، ذهنت بلافاصله درگیر میشه و بهت کمک می کنه به هدفت نزدیک و نزدیک تر بشی.
ولی اگر هدفت ادامه تحصیل باشه ، کدوم آموزشگاه توجهت رو جلب می کنه ؟ ذهنت به کدوم تیزر تلوزیونی عکس العمل نشون میده ؟ هیچی !

در هدف ذهن باید تکلیفش رو بدونه تا ذهن تکلیفش رو بدونه.
من هدفم جهانگرد شدنه ، خب ذهن من کجا بره ؟ کدوم سفارتخونه ؟ کدوم آژانس ؟ کدوم سایت ؟
واسه اینکه جهانگرد شدن ارزشه !
5 سال بعد هم جهانگرد نمیشم.

دوست عزیزی که میخوای جهانگرد بشی ، این ارزشه ، حالا بگو اولین کشوری که میخوای بری کدوم کشوره ؟
میگه هند !
خب حالا هدف شد سفر به هند ، حالا ذهن من تکلیف خودش رو میدونه ، برو هند و برگرد ، هدف بعدی میشه کانادا برو برگرد ، هدف بعدی ، هدف بعدی ... 5 تا سفر که بری میشی جهانگرد.
وقتی هدفت شد سفر به هند ، تو خیابون ، نمایندگی سفارت هند رو از کنارش رد میشی ، ذهنت میگه برو تو سوال کن ویزای هند چجوریه ، روزنامه رو داری ورق میزنی ، میبینی زده تور سفر به هند ، تلفن رو برمی داری تماس می گیری شرایط رو می پرسی.
تو خیابون داری راه میری یه هندی رو می بینی ، سریع میری می چسبی بهش ، ازش راهنمایی میخوای.
همش فیلم هندی می بینی به خانواده میگی ، اینجا اونجاییه که میخوام برم هاااااا.
این خوبه ، چون ذهن تو برای تصویر سازی ذهنی برای اینکه به هند سفر کنی کاملا آماده اس و میتونی به راحتی تصویر سازی ذهنی کنی.
کسی که هدف رو تعیین می کنه ذهنش رو کمک می کنه و در نهایت هم می تونه برسه.
از دل ارزش هدف رو بکش بیرون ، اون وقت ذهنت هر جا هر نشانه ای که از هدف ببینه میگه همینه و تند تند شکار می کنه.
هدف یک خواسته ی مشخص است ، که آنقدر دقیق و با بیان جزئیات طرح میشه که ذهن ما رو با تمامی هستی و کائنات همسو می کنه و این به شدت به رسیدن ما به هدف کمک می کنه و ما رو می رسونه.
عکس این هم هست ، هر چه اهداف گنگ تر ، رسیدن بهش سخت تر.
من همه تون رو انقدر دوست دارم ، 30 تا دسته چک آوردم ، به همتون میخوام یکی یه دونه چک بدم ، یادتون باشه بیاید بگیرید ، فقط چون خیلی دوستتون دارم ، تو قسمت تاریخ چک نوشتم "هر چه زودتر" که شما سریعتر بتونید بگیرید ، تو قسمت مبلغ هم نوشتم " هر چه بیشتر " چون خیلی دوستتون دارم !
صبح برید بانک نقدش کنید ، نقد میشه ؟
صندوقدار بانک حقوق میگیرد که چک شما رو بگیره و پول بهتون بده ، وظیفه اش اینه ، اصلا مسئول این کاره ، منم که خیلی دوستتون داشتم نوشتم هر چه بیشتر ، ولی این چک نقد نمیشه ، چون گنگه ، مبهمه و هیچ پولی بهتون نمیرسه.
دوستان من ! هدفهاتون باید دقیق و با بیان جزئیات باشه.
خواسته های من و شما از کائنات اینجوریه ، هر چه بیشتر ، خب نمیرسیم بهش ، مشخصه.
ما نمی دونیم چی میخوایم ، می دونیم چی نمی خوایم ...

من نمی خوام بدبخت باشم ، نمیخوام ورشکسته باشم ، نمی خوام بی حوصله باشم ، نمیخوام دستم جلو مردم دراز بشه !

میدونید مثل چیه ؟ بریم تو سوپر مارکت ، بگیم سلام ببخشید ، من پنیر نمی خوام ها ! شیر هم نمی خوام ، ماکارونی هم نمی خوام ! انتظار داشته باشیم با یه کیسه پر از خرید هم بیایم بیرون از مغازه ، خنده دار نیست ؟

اعلامی که من و شما سالهاست داریم به کائنات می کنیم اینه و خب خیلی هم کم به خواسته هامون میرسیم ، یا گنگ میگیم یا چیزهایی رو که نمی خوایم میگیم.

در بقالی کائنات اعلام های ما دقیق نیست ...
در بانک کائنات صندوقدار نمی تونه چک مبهم من و شما رو پاس کنه...


خب حالا برای اینکه ما بتونیم اهداف خوبی داشته باشیم باید اونها رو تحلیل کنیم و نکاتی رو در موردشون بدونیم

---

کلیدهای موفقیت / جلسه سی ام/ یازدهمین کلید طلایی

زندگی هدفمند 3

در دو جلسه گذشته در مورد یازدهمین کلید موفقیت یعنی زندگی هدفمند صحبت کردیم ، از تفاوت مقصد ، ارزش و هدف گفتیم در این جلسه که قسمت سوم بحث هدف است ، می خواهیم پیرامون تحلیل ارزشها و هدف صحبت کنیم.

خب دوستان عزیز ، ارزشها قبل از اینکه انتخاب بشن باید مورد تحلیل قرار بگیرند ، همینطور هدف ها.

یکی از دوستان نوشته بود تو جدول اهدافش ، عشق و آزادی ، بهش گفتم اینا که هدف نیست ، حالا منظورت از عشق چیه ؟ گفت پذیرش قید و بند ، فدا شدن در راه دیگری ، فانی شدن در معشوق ، هر چی اون بگه و ...

گفتم خب حالا آزادی یعنی چی ؟ گفت : ای بابا آقا مردیم دست و پامون رو بستن ، همش قید و بند ، این کار رو نکن ، اونجا نرو ، اینجوری نگرد ، چه وضعیه آخه !
خب اینا که با هم تعارض داره دوست من . اهدافت رو باید تحلیل کنی ، بعضی هاش با هم تعارض داره ، بعضی هاش با هم همپوشانی داره ، اینها باید به دقت تحلیل بشه.

ثروت و معنویت می تونه هر دو ارزش باشه ، تعارضی با هم نداره ، فکر نکنید حالا ما میگیم تعارض یعنی یا دنیا رو انتخاب کن یا آخرت ، نه هر دوش هم میشه ، به شرطی که تحلیل درستی داشته باشیم.
پس مقصد تعیین شد ، از دل مقصد ارزشها اومد بیرون ، ارزشها مورد تحلیل قرار گرفت ، از نظر من مفهوم این ارزش چیه ، بعد هدف رو از دل ارزش میکشیم بیرون.

خب ، ازدواج ارزشه یا هدف ؟ ارزش.
ازدواج با پسر یا دختر همسایه چی ؟ هدفه دیگه نه ، چون دقیقه ، ولی هدف غلط !
چرا ؟

شما میرید از سوپر مارکت ماکارونی بخرید ، یه پیش فرض هایی در نظر بگیریم.
فرض اول : فروشنده ی فروشگاه کسیه که خیلی بهت نزدیکه ، برادره ، خواهره ، عموته ، هر کی ، بهرحال خیلی بهش اطمینان داری که سرتو کلاه نمیذاره.

فرض دوم : فروشنده لیسانس علوم تغذیه داره ، اصلا تخصصش همینه ، میتونه پشت بسته ی ماکارونی رو بخونه ببینه چه موادی توش بکار رفته و به درد چه کسی میخوره .
خب پس هم با من آشناست و هم متخصصه ، حالا وقتی من مراجعه می کنم به دو روش می تونم انتخاب کنم :

روش اول : برم بگم داداش سلام من دو تا بسته از فلان ماکارونی میخوام .
روش دوم : داداش من ماکارونی ای میخوام خوش پخت باشه ، طعمش رو بچه ها بپسندن ، برای من که وزنم زیاده مناسب باشه ، شما چه پیشنهادی برای من داری ؟ داداشت میگه از فلان ماکارونی ببر.

خب ، کدوم روش به نظر شما معقول تره ؟ روش دوم.

انتخاب همسر باید مثل انتخاب ماکارونی از روش دوم انجام بشه ، رئیس سوپرمارکت ازدواج کیه ؟ خدا ، مالک همه ی هستی.
خدایا من یه شوهر میخوام ، زن میخوام خصوصیاتش این باشه ، اخلاقش اینجوری باشه ، ظاهرش اینجوری باشه ، دماغش اینجوری باشه ، قدش انقد باشه ، هر چی که می پسندی بگو.

دوست من ! شاید پسرعمه ات یا دختر همسایه که میخوای باهاش ازدواج کنی تو ایراداتش رو ندیدی ، بعد که میری تو زندگی می فهمی ، انقد من مراجعه داشتم که میگن ما فقط کلی خوبی دیدیم بدی ها رو اصلا ندیدیم تازه تو زندگی فهمیدیم.

ازدواج باید از نوع دوم باشه.

ما در بحث دعا گفتیم باید به خدا اصرار کرد ، میخوای زن بگیری ، اصرار به خدا زن زن زن زن زن ... دماغ سربالا دماغ سربالا دماغ سربالا ، مهربون مهربون مهربون مهربون ... این خوبه ، ولی نگی دختر همسایه دختر همسایه دختر همسایه هاا !

در اصرار کردن مورد واسه خدا مشخص نکن.

اما سوال !

ما هدف های زیادی داریم ، خیلی هدف داریم ، قبل کلاس فکر می کردیم نزدیکی به خدا و خوشبخت شدن هدفه ، کم بود ، حالا کلی شما واسمون خوردش کردی ، من بخوام جدول اهدافم رو بنویسم 200 تا هدف میشه.

من فکر می کردم نزدیکی به خدا خودش هدفه ، الان خردش کردم شده 50 تا هدف برای نزدیکی به خدا ، چیکار کنم حالا ؟
بله درسته ، ولی از بین اون 50 تا باید اهداف اصلی و مهم رو انتخاب کنی.
خب چه کنیم ؟

برای انتخاب اهداف اصلی از بین سایر اهداف:

1- توجه به ضرورت و نیاز
2- توجه به علاقه
3- توجه به استعداد

خب ضرورت و نیاز یعنی چی ؟

من خیلی دوست دارم سوت بزنم ، بشم بهترین سوت زن ایران ! آیا لازمه من 80 روش سوت زدن رو یاد بگیریم ؟

چیز مهمیه ؟ اصلا به درد میخوره ؟
نه!
خیلی از خواسته های ما غیرضروری است ، حالا چرا میگیم اول ضرورت و نیاز ؟ چون اول باید به ضرورت و نیاز توجه کرد و بعد علاقه ، سوت بزنی که چی بشه ؟ الان یه ارگ میارن 60 مدل سوت میزنه واست.

پس من جدول اهدافم رو نوشتم ، شد 100 تا هدف ، این 100 تا رو نگاه می کنم ، با توجه به ضرورت و نیاز چنتا رو جدا می کنم ، میشه 50 مورد ، خب حالا میرم سراغ علاقه ام ، از اون 50 تا 20 تاش درمیاد ، گام سوم نگاه می کنم تو کدومش استعداد بیشتری دارم ، باز هم اهدافی بالاتر قرار می گیرن اونا میشن اهداف اصلی ما.

استاد فرشچیان استعداد خارق العاده ای در نقاشی دارن ، یه تابلو از عاشورا کشیدن که چشم هر بیننده ای رو گرد می کنه ، ولی از استاد فرشچیان بخوان بیان به مناسبت محرم برای مردم سخنرانی کنن در این مورد ، خدا می دونه چه سخنرانی ای میشه !

همینجوری که اگه به من بگن برو عاشورا رو نقاشی کن یه چیز کج و کوله ای بشه که حد نداره.
پس استعداد هم مهمه و مورد سومی هستش که باید با توجه به اون اهداف اصلی رو انتخاب کرد.

قرار نیست هر چی ما دوست داریم حتما استعداد خیلی خوبی هم توش داشته باشیم.
به سادگی هدفهای اصلی جدا شد.

بعضی ها میگن من هدفهای مهمی در زندگی دارم ولی علاقه ای بهشون ندارم ، میدونم بعضی چیزا خیلی مهمه و خیلی بهم کمک می کنه ، ولی هیچ علاقه ای به این هدف ها ندارم ، چیکار کنم ؟ یه روشی بگید که من به این هدف ها علاقمند بشم.

دوست عزیز ! هر چه میزان آگاهی و دانسته های ما در یک زمینه ای بیشتر ، علاقه ی ما هم به اونها بیشتر.
یه مثال بزنم ، تلویزیون داره فوتبال جام جهانی پخش می کنه ، منم هیچ علاقه ای به فوتبال ندارم ، همش میگم چیه این دیوونه ها دنبال یه توپ میدون ، خب یه توپ به هر کدوم بدن راحت بشن دیگه.

یکی از دلایل بی علاقه بودن ، نداشتن آگاهی در مور فوتباله ، اون کسی که خوره ی فوتباله ازش بپرسید ارنج تیم چجوریه ؟ توضیح میده ، بپرسین کرنر چیه ؟ آفساید چیه ؟ و ... همه چیز رو میدونه چون آگاهی بالایی در این زمینه داره طبیعتا علاقه اش هم بیشتره.

طرف نمی دونه اصلا کامپیوتر و اینترنت چی هست ؟ خب مشخصه بی علاقه است نسبت به اینترنت.
هر چه اطلاعات بیشتر ، علاقمندی بیشتر.

پسره دوم دبیرستانه ، میگه من اصلا از ریاضی بدم میاد ، اصلا از این انتگرال منتگرال چیزی سر در نمیارم ، دوست عزیز ، شما احتمالا قبلا یه معلم ریاضی داشتی ، به هر دلیلی به تو چپ افتاده ، دقیقا از همون موقع بی علاقه شدی نسبت به ریاضی.

از همون روزی که اون معلم باهات چپ افتاد تو اصلا دلت نمی خواست ریاضی رو بفهمی.

یواش یواش اینا تلمبار شده ، ولی اینکه از انتگرال بدت میاد پیشینه داره ، چون مشتق رو نفهمیدی ، مشتق رو نفهمیدی چون حد و تصاعد رو نمی شناسی ، چون چون چون ... دوست من ، برو عقب برو عقب برو عقب میرسی به دوم راهنمایی از اونجا یه معلم خوب پیدا کنی که باهات کار کنه ، خوب بلد میشی و به ریاضی علاقمند میشی.

ای آقا ! تو هم دلت خوشه ، من دوم دبیرستانم برم از راهنمایی دوباره شروع کنم ؟ یعنی چی ؟ نمیخوام !

دوست من ! چطور میری سریال های قدیمی تلوزیون سی-دی هاش رو میگیری دوباره می بینی ، چیزهایی که شاید مهم نباشه و زندگی تو رو متحول نکنه قطعا ، ولی ریاضی که به دردت میخوره رو حاضر نیستی از اول کار کنی؟
پس برای اینکه علاقمند به اهدافی بشیم که می دونیم به نفعمونه ، باید آگاهی و دانایی مون رو در اون موارد تا می تونیم بالا ببریم.

و اینکه اولین معلم های ما در هر زمینه ای ، چه کسانی بودن و چه برخوردی با ما داشتن بسیار مهمه ، چرا که اونها هستن که می تونن ما رو خوشبین یا بدبین کنن.
اولین معلم ها می تونن آدم رو امیدوار کنن یا بیزار کنن.

و پدر و مادر ها اولین معلم های دینی بچه ها هستن و اگر الان بچه هایی از دین گریزون هستن به خاطر اینه که معلم های اونها که پدر و مادر باشن اونها رو زده کردن.
پدر مادر نماز خوندن روزه گرفتن ولی دروغ گفتن ، غیبت کردن به مردم تهمت زدن ، زیراب کسی رو زدن ، بچه ها از این معلم های اول الگوی خوبی نگرفتن.