"حول حالنا"

[بابایی]

فلش بک به 20-30 سال قبل: مردم چطوری زندگی میکردند؟ تو یک اطاق 12 متری چند نفر میخوابیدن؟ با چی خودشونو گرم میکردند؟ چی میخوردن؟ چی میپوشیدن؟ برنامه تلویزیونی چی میدیدند؟
اما الان چی شده با این همه امکانات چرا حالمون بده؟ چرا اینقدر طلاق زیاد شده؟ چرا آدم ها اینقدر از هم دور شدن؟


حتما برای شما هم پیش اومده که احساس میکنید هر کاری میکنید حالتون خوب نمیشه
واقعیت اینه که حال خوب از پول و ثروت و ماشین و خونه و مسافرتو این چیزها به دست نمیاد

پس چطوری به دست میاد؟
اصلا حال خوب چیه؟
هر کسی میتونه اینجا نظرشو بزاره

[mah114]

حال خوب حس همدرديه اينكه همو بفهميم
حس خوب زندگي اجتماعيه كه به هم كمك كنيم باهم همدردي كنيم افسوس كه تو زمونه ما به خاطر تجملات و زرقوبرق
كم رنگ شده
حال بد اينه كه زياده خواه شديم حق همو ضايع ميكنيم
اوه دارن اذان ميگن موقع افطاره
خدايا كمك كن اقاي بابايي سرحال و روبرا بشه

[mardin-b]

درو بر تو بابایی عزیز
این مشکلاتی که به آن اشاره کردی و تو این چند ساله بیشتر
بوجود آمده عواقب شتابی هست که بشر به خود گرفته. تاثیرات
اینه که مردم درک و فهمشان از مسایل رشد زیادی کردهدانسته ها سریع جابجا میشوند و به ما میرسند.وقتی بیشتر بدانی
طبیعتا" بر روی این اطلاعات و دانسته ها فکر میکنی.در نتیجه دچار تردید
حسرت تصمیمات نسنجیده ترس حسودی میشوی و در صدد جبران کردن و ... بر میآیی.
و من آن را طبیعی میدانم. اما باید برای درمان آن راه حل پیدا کنیم.
نمونه اش این هست که وقتی ما میشنویم فلان کس چقدر ثروت دارد چگونه در رفاه و
آسایش زندگی میکند.تا دیروز هیچی نداشت من هم به فکر فرو میروم میگم چرا من نداشته باشم چگونه آن را بدست بیارم؟ در نتیجه ذهنمان و زندگیمان را دچار تحول و دگرگونی زیادی میکند.
شروع به کسب ثروت میکنیم رقابت میکنیم دشمن پیدا میکنیم مشکلات زیادی سر راهمان پیدا میشود.
طلاق رواج پیدا میکند و حالمان بد میشود.و حالا غصه میخوریم که قدیما مردم چقدر راحت بودن چقدر صفا و صمیمیت
بوده در حالی که قدیم هم رقابت وجود داشته دشمنی و غارت و بیماری هم وجود داشته بهره خیلی کم بردن
از زندگی کردن وجود داشته آسایش و رفاهی بجز برای اندکی از مردم وجود نداشته.
غصه نخور دوست عزیز ما در بهترین دوران از تاریخ تا بحال به سر میبریم هر کسی میتواند آقا و سرور خودش باشد
ثروتمند شود دنیا را بگردد. به دیگران خیر و خوبی برساند. طول عمر زیادتری داشته باشد از دست مریضی و ناراحتی
خلاصی یابدو بشرط اینکه راه حل را بدانیم آموزش ببینیم و تربیت پیدا کنیم. تلاش دوستان در این سایت نمونه ای از
از این آموزش و رها شدن از مشکلاتی هست که به طبع این پیشرفت سریع و غول آسا بوجود آمده است.
دنیا جای قشنگی است و هر لحظه نیز قشنگتر میشود بشرط اینکه تلاش کنیم خوبی ها را یاد بگیریم تعصب نداشته باشیم
(نگوییم هنر نزد ایرانیان هست و بس در حالیکه مردم دیگر کشورها که تا حالا نخوابیده اند که ما فقط هنر تولید کنیم)
به یافته های جدید احترام بگذاریم و به عنوان فرصتی برای رشد و بالندگی به آن نگاه کنیم.
مشکلات امروزی بیشتر برای کسانی هست ( خود من هم) که کوتاه فکر میکنند روستای خودشان را مرکز عالم میدانند
و پیشرفت دیگران را نادیده میگرند.
من هر وقت پدرم از گذشته حرف میزند و از آرامش و صمیمیت آن قدیمها میگوید متاسف میشوم و توجه اورا به نکات گفته شده
در بالا جلب میکنم.
امبدوارم هموطنان عزیزم با همفکری و یاری یکدیگر و تدبیر و درایت و حوصله بتوانیم این مرحله از نا امیدیها و مشکلات را پشت سر بگذرانیم.
پس دوست گرامی خوشحال باش و بخند

[zoofanoon]

اول اینکه در باشگاه زیبایی افکار ثبت نام کن . ( مطالب تاپیک مربوطه را با دقت بخوان )
دوم سعی کن که همه را دوست داشته باشی ، حتی اگر کس به هت ضرری وارد کرده یا آسیبی زده ، این کار را به حساب بیمار بودنش بگذار ، ( ما در دنیا آدم بد نداریم ولی آدم مریض داریم ) .
و نهایت اینکه کتاب صوتی { زندگی با عشق } را تهیه کن و سعی کن اول تا آخر این کتاب 370 صفحه ای را چندین و چند بار گوش کنی ، بعد خواهی دید که چقدر تغییر کرده ای .

[jahanagahi]

بحث بسیار جالبی است. ممنون جناب بابائی عزیز:
شما عزیزان بهم میگوئید 60 ی هستم. 57 ی هستم و 61 ی هستم و من میگویم 29 ی هستم. یعنی هر دو دوره را کامل دیده ام.
مثالی می زنم: دوره تحصیلی خیلی برای ما سخت بود ولی الان آرزوی آن روزها را داریم.
دوره سربازی را اصلا دوست نداشتیم ولی الان آرزوی آن دوره را داریم و شاید بهترین دوستهای ما دوستان دوره سربازی باشد.
بقول معروف الغرض
عزیزان آن دوره هم سختی های بخصوص بخودش را داشت و الان هم سختیهای دیگر.
چرا آرزوی دوران گذشته را داریم و افسوس خوردن؟
چون نمی خواهیم با زمان جلو برویم.
مگر می شود تا ابد بدون تلویزیون و ماشین و .... باشیم.
بارها عرض کردم ما باید بخواهیم که می شود و می توانیم را به ذهن خود القا کنیم. ما باید بتوانیم اعجاز نبوغ فکری خود را به همگان ثابت کنیم.
وقتی در 50 سالگی راه درست زندگی کردن را پیدا کردم. وقتی به توانائیهای خود پی بردم اعجاز کردم و همه اطرافیانم آن را حس کردند و لمس کردند.
من چه می گویم؟ یعنی جهان آگهی چه میگوید؟
از لحظه به لحظه زندگی خود لذت ببریم. خود ما هستیم که اخمو خود را نشان دهیم و یا لبخند بر روی لب. این ما هستیم کار خود را زجر آور نشان دهیم و یا لذت بخش.
هدفمان را می نویسیم و بقیه کارهائی که عرض شده را تمرین میکنیم. از مسیر رسیدن به هدف لذت ببریم.
می فرمائید : جهان آگهی نقسش از جای گرم بلند می شود ؟
بله چنین است. ولی میدانید چرا؟
چون شعار من این بوده و هست که :
من شروع کننده خوبی هستم و ادامه دهنده بسیار توانا.
من دست به هر کاری بزنم تا نهایت رسیدن به موفقیت ادامه خواهم داد.
و این جملات را به کرات تکرار کردم:
1- من در آرامش کامل به سر می برم و همواره روحیه ای شاد و لبخندی بر لب دارم.
2- من سزاوار بهترین ها هستم.
3- از راه شگفت خدا , پول مثل سیل بطرف من سرازیر می شود.
4- من خودم را دوست دارم و به خود افتخار می کنم.
5- هر چه بیشتر می بخشم بیشتر می ستانم و احساس شادمانی می کنم.
6- سراسر وجودم غرق در انرژی و شادی است.
7- من ایده های بزرگی در سر دارم و آنها را به واقعیت تبدیل می کنم.
8- من انسانی توانا ، خلاق و دوست داشتنی هستم.
9- تمام بدهی های من از راه شگفت خدا بی درنگ و بطور کامل پرداخت می شود.
10- من انسانی توانا ، خلاق و دوست داشتنی هستم.
11- روز بروز اعتماد بنفس من بیشتر و بیشتر می شود.
12- رابطه من با خانواده روز به روز بهتر و بهتر می شود.
من این نوشته ها را نوشتم و خواندم و خواندم تا جائیکه ذهنم گول خورد و قبول کرد.
من مشکلات را حکمت خداوند می دانستم و می گفتم :
خداوندا من به حکمت تو ایمان دارم چون اگر مشکلی هم برایم پیش آمده حکمت تو است و در هر حکمتت دنیائی از خیر.
یاز بگویم؟
فهمیدم فرق انسان موفق با ناموفق در اینست که انسان موفق با عشق زندگی میکند . با لذت بردن از مسیر رسیدن به هدف و...
مگر نه اینست که عرض کردم که :
دست به هر کاری بزنید باید عاشقش شوید و عاشقانه انجامش دهید تا بتوانید ترفندهای موفقیت در آن کار را پیدا کنید.
==========
ای داد و بیداد . یکی این جهان آگهی را نگه داره یکدم تا صبح می خواد بنویسه.
جهان آگهی جان : متوجه شدیم. بسه عزیز من.
جهان آگهی : آقا اجازه ؟ چشم.

[mailforpts]

شاید برای اینکه گناه کردن برامون عادی شده .
خودمو میگم ، باید برم فکر کنم ببینم چه گناههایی رو دیگه گناه حساب نمی کنم !

[بابایی]

برای برخی دوستان اینطور تداعی شده که من حالم بده.
هم آره
هم خیر
آره چون می بینم چقدر آدمها طمع پیدا کردند. چقدر ناراضی اند. با همه چیز مشکل دارند.
خیر من حالم خوبه. چون فهمیدم که بایستی بین "توقع" و "رضایت" فرق گذاشت.
من توقعم بالاست. هنوز کسی نمیدونه من چی میخوام. اما راضی ام. من با جهان پیرامونم در صلح ام.
این بزرگترین درسی بود که در شرکت بوتان صنعتی از قائم مقام مدیرعامل وقت گرفتم. بعد از اون از شرکت اومدم بیرون.

حالا اجازه بدین بقیه هم نظر بدن چرا مردم حالشون بده - بابایی حالش خوبه چکار باید بکنند حالشون خوب بشه؟ اصلا حال خوب چی هست؟

[Aseman]

به خاطر اینه که آدم ها دیگه فقط به فکر خودشون هستند، وقتی برای دیگران ندارند
از طرفی هم مشکلات خراب اقتصادی، دیگه حال و حوصله ای برای آدم ها نذاشته، جدای از این که هر کس باید بی توجه به اوضاع به فکر پیشرفت باشه ولی باید پذیرفت عوامل محیطی تاثیر بسزایی در شرایط شخصی دارن همینطور بالعکس، من خودم شرایط 5 سال پیش رو بیشتر دوست داشتم خداییش دغدغه های مالی کمتر بود و مردم و فامیل بیشتر با هم رفت و آمد داشتند شادتر بودند با اینکه امکانات هم کمتر بود مثلا ما ماشین نداشتیم یا هزینه اجاره داشتیم ... الان مردم دیگه گوشی برای شنیدن حرفها و درد دل ها ندارن چون خودشون به اندازه کافی مشغله و فکر دارن . هر چه قدر جامعه پیشرفت میکنه آدم ها از هم دورتر میشن، روابط مجازی میشه بنابراین در کنار همه اینها باید یه فکری به حال رابطه ها کرد!

[بابایی]

راست میگین رابطه ها خراب شده
تو خونه آدمها به فضای مجازی وصل شدن ...کنار همدیگه اند ولی برای خندوندن هم به همدیگه اس میدن
یا زن و شوهر ها به جای اینکه به هم نگاه کنند دائم تلویزیون میبینند... البته مواقعی که تو اینترنت نباشند.
بچه داره پلی استیشن یا ایکس باکس بازی میکنه... بزرکترین آرزوش خرید یک بازی جدید برای همونروزه

[jahanagahi]

خوب شعار اصلی من :
از خود شروع کنیم.
فرق انسان موفق با فرد غیر موفق در این است که انسان موفق حرکت میکند و انسان ناموفق منتظر شرایط می ماند.
(مطلبی را که نوشتم و می نویسم کلی است و بهیچ عنوان خدا نخواسته منظورم عزیزانی نیست که در اینجا نظر داده اند و یا احیانا نظر می دهند.)
13 سال قبل آرزو داشتم بچه می ماندم و فقط فکرم این بود بازی کنم و برگردم منزل غذا بخورم و....
چرا؟
چون حس کردم وضع اقتصادی من بی اندازه بد شده بود و در آن سن ,اشک در چشمانم حلقه می زد. می گفتم این افرادی که وضعشان خوب است حتما با حرکتهای خلاف پول به دست آورده اند.حس میکردم این وضع بد اقتصادی برای همه وجود دارد , غافل از اینکه باید راز آنرا پیدا کنم. بالاخره پیدا کردم (صندلی داغ 4 مربوط به من کامل توضیح داده شده است.)
با نوشتن اهداف و......توانستم به آرامش کامل برسم چه در حرکت کاری و چه در منزل.
مهمترین درسی که گرفتم این بود که به مسیر رسیدن به اهداف بیشتر توجه کنم و لذت ببرم. ضمنا بتوانم اطرافیانم را هم با این راز آشنا کنم.
از راه شگفت خدا توانستم. چون اعتقاد دارم می توانیم و می شود در هر وضع بد اقتصادی رشد کرد. موفق شد.

زنگ تفریح:
استاد بیا ما را از دست این جهان آگهی نجات بده.
جهان آگهی جان فعلا بسه. بعدا اگر لازم شد حرف بزن.
جهان آگهی : آقا اجازه ؟ چشم.