اعمال، تسلیت ها و تبریکات مناسبت ها

[MARYAR]

معشوق خدا

آسمانيان همه از شراب عشق علي (ع) نوشيده اند و لب از جام وصال او تر كرده اند و اينكه زمنيان را فرصتي است تا در چشمه جوشان معرفت او تن بشويند و به نور وجودي او رخ برگشايند؛ او كه معشوق خداوند است و محمد (ع)، در خانه خدا، خانه عشق و شوريدگي پا به عرصه خاكي نهاد. او علي است و خدايش اعلي. او كه مهتاب سپيدي رويش را از او دارد و كوچه ها همه بي قرار اويند و پنجره ها در انتظار قدوم مباركش. او كه چشمانش همه حديث و اعجاز است و نگاه هستي بخشش پياله جان ها را از شور زندگي، عشق و شيدايي لبريز مي كند؛ او معشوق خداست.


طبيب دردمندان

ياس ها و نرگس ها در بي كران هاي گذرگاه هستي، عرشيان و زمينيان را در هاله اي از عطر و رويا مي برند؛ چرا كه عطر وجودشان را از وجود علي (ع) به وديعت گرفته اند! آب هاي همه درياها از انعكاس نام او مي درخشند و مي خندند و نسيم هاي بهاري، در وزش لابه لاي شاخ و برگ هاي بيدهاي مجنون نام او را زمزمه مي كنند و نغمه خوش طنين نام اوست كه اين گونه بلبلان عاشق را به ترنم در آورده است و بهشت براي خاطر او تمام زنبق هايشان را نثار زمينيان كرده است! او علي است؛ طبيبي كه هر كجا كه لازم باشد بر زخم ها مرهم مي نهد و دل هاي نابينا و گوش هاي ناشنوا و زبان هاي بي كلام را درمان مي كند. او علي (ع) است كه غفلت و ناداني و حيرت و سرگرداني را معالجه و روشني هاي حكمت و عرفان را تقديم دل ها و جان هاي تشنه عاشقان الهي مي كند.




مردي از تبار نور

مردي مي آيد از تبار نور، از تبار عاشقان و شوريدگان. مردي كه محمد (ص) از گل خنده هاي نگاه او نشاط مي يابد و ابوطالب در نيمه شب هاي بيداري دل، با او راز دل مي گويد و فاطمه بنت اسد باغ چشمانش را به روي او مي گشايد تا گل شادماني را آبشار لبخند او شكوفا كند. مردي كه طلوع مهرانگيز نگاهش ديگر بار حلاوت وصال و عشق را در چشمه لايزال به جان پاكان مي نوشاند و پياله حيات عاشقان از نگاهش لبريز مي شد. علي، فصيح ترين شعر حيات و زيباترين آواز آفرينش بود.