خاطرات یک دست فروش

[ahmad rezaee]

آفرین به همت شما آقای کرمی ، تبریک می گم .

اما یک داستانی هم از خودم بگم .


یک داستان واقعی :

تقریباً 10 ساله بودم و با برادر بزرگترم ، از فروشگاه پدر لباس زیر 3 دکمه که آنزمان خیلی خاص بود ،
بر می داشتیم و از صبح تا ظهر در حوالی حرم امام رضا بساط می کردیم .

اوایل خجالت می کشیدیم و فقط ، سفره ای پهن می کردیم و جنسها را می چیدیم ،
تا مشتری بیاید و بخرد .

اما بعد فروشنده ای به ما یاد داد که چطور می توانید تبلیغ کنید و مشتری های رهگذر را به فروش ترغیب کنید .

چه روزگاری بود ، ما فروشمان با یادگیری نهارتهای دستفروشی بالاتر می رفت و دیگه برای خودمان فروشنده شده بودیم .

دیگه خجالتی در کار نبود و تازه یاد گرفته بودیم چطور از دست ماموران شهرداری فرار کنیم .

خیلی تیز و جسور شده بودیم و به عشق فروش حتی بعد الظهر ها هم می رفتیم بساط می کردیم ولی با شروع مدارس رفتیم سر درس و مشق .

ولی تجربه هایی که یک فرد می تواند در فروشندگی به این شیوه کسب کند خیلی آموزنده است ، چون در ازدحام مردم فروش می کنید .