بخشيدن آرامش

[MARYAR]

آقا معلم نفس ِ آسوده یی کشید و گفت : "شکست خوردی،نه؟"
و دستهایش آویخته شد و موج لبخند شادمانه یی بر ساحل لبهای او نشست، آهسته گفت : بله،شیطان ! من به آنها گفته ام که هرگز "بدبخت بودن را به "آینده" نبرند.
برای زمان آینده ، افعال بهتری وجود دارد كه می شود صرف کرد. دیگر خیلی دیر است که تو صرف فعل بدبختی را به شاگردان من تعلیم بدهی. تنها یک لحظه ی مملو از تردید ممکن بود تصور کنم که آنها را فریب داده یی؛ولی حالا دیگر دلم گرم است که آنها ، بی شک آینده را با افعالی که دوست دارند پر خواهند کرد...