تصاویر هوایی لحظه تحویل سال ۱۳۹۲ حرم مطهر امام رضا (ع)

[3ObHaN]

حس میکنی تو یه دشت سرسبز هستی ...
همینجوری افتاب می تابه به سرت اما گرمت نمیشه .
نسیم میاد و بوی گل های مختلف رو با خودش میاره و باد نصیب صورتت میشه و بو نصیب بینیت ...
کلی گل قشنگ دور و اطراف هست و گردهای گلی که تو هوا پخش شدن ! کلی شاپرک تو هواست ...
صداهای قشنگی داره میاد ، بلبل ، قناری ، اواز دلنواز ابشار و صدای زیبای پر زدن حشرات کوچیک ....
همینجوری میری جلو و داری ته حال های دنیا رو میکنی ...
یکی رو میبینی روی یه تپه ی چمنی اون بالا رو به افق واستاده ....
کنجکاو میشی ...
خعلی یارو نورانیه ، یه جور خاصیه ، حس میکنی میشناسیش در حالی که نمیشناسیش ...
میری جلو ببینی کیه ؟ جریان چیه ؟ اینجا کوجاست ؟
همینجوری میری جلو و اون فردی که بالا کوهه رو صدا میکنی
یواش یواش بر میگرده اما نور خورشید نمزاره صورتش رو ببینی ، همینجوری که صورتش کم کم داره معلوم میشه ،
یه حس سوزش توی سر و صورتت میکنی .
حس میکنی یه چیز پشمی هی میخوره به سرت و میره بالا و این چرخه ادامه پیدا میکنه ...
کم کم چشمات باز میشه ، مقبره ی امام رضا جلوی چشماته و کلی جمعیت که دارن سعی میکنن یه جوری به مقبره دست بزنن ،
کم کم چشمات درشت تر میشه ، بر میگردی یه خادم ابی پوش رو میبینی که بالاسرت واستاده و در حالی که داره با گردگیر خوشرنگ و لعابش میزنه به سرت یه چیزهایی میگه ،
هرچی سعی میکنی نمیشنوی چی میگه ...
خعلی سعی میکنه و سعی و تلاشت برا شنیدن جواب میده : " پسرم مگه اینجا جای خوابیدنه ، خوابت میاد برو یه جای دیگه بخواب ، نمیبینی این ازدحام رو اینجا "
یهو متوجه یه نکته ای میشی و بازم سر و صدا رو فراموش میکنی
به ساعتت نگاه میکنی ، ساعت 4 و نیم صبحه ، ناخوداگاه حساب میکنی که نزدیک یه روز و نیمه که نخوابیدی ...
اما بلافاصله برق از کلت میپره
یاد یه چیزی میوفتی ،
دوستات ...
کفشدار کفش ها رو تکی نگرفته بود و همه ی ما رو حواله کرده بود واسه جاکفشی های خونوادگی که چند تا کفش میگیرن ...
و شماره ی جا کفشی هم دست توئه ...
قرار بود ساعت 3 و نیم همه بیایم بغل کفشداری و کفش ها رو تحویل بگیریم و بریم هتل یه استراحتی بکنیم تا نماز صبح ....
حالا بدو کی ندو ! یه نیم ساعت میگذره تا تو اون شلوغی تولد اقا خودت رو برسونی به جا کفشی ...
دوستات رو از دور میبینی و فحش هاشون رو لب خونی میکنی ...
همینجوری میدوئی و ترجیح میدی گوشات رو ببیندی و به خواب نازی که دیدی فکر کنی ...

خلاصه سه سال از اون جریان میگذره و یه روز نوروزی میای تو انجمنی که خلوت خلوته
این تاپیک رو میبینی و یاد اون خاطره میوفتی ...
یه خنده ای از ته دل میکنی و به موفقیت هایی که بعد اون سفر برات پیش اومد فکر میکنی ....
همینجوری به خندت ادامه میدی و الان که کاملا با اهنگ موزیکی که با هندزفری داری گوش میدی جو گیر شدی
خوب ترین خاطره ی زندگیت رو تایپ میکنی تا بقیه هم بخونن