چند ساعتی همنشین شدن با آقا کامیار عزیز

[zoofanoon]

وقتی چهره اش را برای اولین بار دیدم همان چهره آرامی بود که در عکس ( آواتارش ) نشان میداد ، نمی دونم که فقط خودم اینگونه ام یا نه همه بچه های انجمن وقتی دوستی از انجمن را میبینند احساس میکنند که چندین و چند سال است که همدیگر را می شناسند ، شاید هم این از خاصیت انجمن باشد ، آدم وقتی در چهره یک فرد صفا و صداقت یکرنگی را ببیند بی اختیار شیفته اش میگردد ، انشاءالله که همه اعضاء انجمن یکرنگ ، صادق ،صمیمیی و فداکار هستند
،آخه ما می خواهیم جمعیتی را بوجود آوریم که بدور از رنگ و ریا باشند ، جمعیتی که از راههای حلال رو پای خود بایستد و ثروتمند گردد ، الته نه فقط ثروت مادی بلکه ثروت فکری و فرهنگی هم ، آخه در عرف زندگی اینها باید به موازات هم در هر انسانی رشد کند ، وقتی انسانی فکر متعالی داشته باشد دیگر ریا نمیکند ، برای رسیدن به مقداری بیشتر از ثروت این دنیا ( که حقش نیست ) اختلاس نمی کند، واضح گویم حق بیت المال را نمی خورد، آره امتیازات عضویت در این انجمن خیلی است و شما که آلآن در حال خواندن این متن هستی ، اگر می دانی که در بعضی از پاتیکها به ریا چیزی گفته ای بهتر است راهت را جدا کنی ( هر چند که اعتقاد دارم ما فردی با این اوصاف در انجمن نداریم ) ، می خواهم مژده ای را هم به دوستان انجمن بدهم ، تدابیری در پیش است که در آینده نه چندان دور اعضا ی انجمن چندین چند برابر گردد و هرچه دوستان مان زیادتر گردد آنوقت ما قویتر و شاید هم قویترین گردیم . بله یکی دو ساعتی را که با جناب کاظمی بودم مثل برق گذشت و بعد خدا حافظی .