یا خودتون دست بکار بشید یا باید پول مفت بدین!

[پرواز]

دیشب برای خرید با همسرم رفته بودیم یه مرکز خرید. یه پانچوی خیلی زیبا تو تن یه مانکن دیدم که همسرم شیفته اش شد و بلافاصله گفت همینو برات میخریم! یه نگاهی به پانچو انداختم و خیلی ساده و بی اهمیت بهش گفتم: ولی این خیلی راحت درست شده ها. ببین از دو تا شال استفاده کرده فقط. منتها ترکیب رنگ و جنس رو خاص انتخاب کرده. همسرم گفت: خب حالا دم عیدی که دیگه وقت نمیکنی بشینی از اینا بدوزی، بریم همینو بخریم برات.
خب طبیعتا منم حرفش رو پذیرفتم و رفتیم تو مغازه.
- آقا اون پانچوی تن مانکن چه قیمتیه؟
- قابل نداره. اون از جنس های پرفروشمونه. 105 تومن!

به همین راحتی!!!! 105 تومن برای دو تا... فقط دو تا شال که خیلی ساده ولی خوشرنگ به هم وصل شده بودن. من خیلی بدم میاد کسی فکر کنه میتونه به شعور من توهین کنه و هر چیزی رو بهم بفروشه. یعنی آقاهه پیش خودش چی فکر کرد که با این آب و تاب از پانچو تعریف می کرد و تازه میگفت اینا خارجیه! خدا رو شاهد میگیرم دقیقا هر دو تا شالی که تو دوخت این پانچو به کار رفته بود رو چند دقیقه قبل کنار خیابون میفروختن دونه ای 6 تومن حتی طرحش هم همون بود!.
خیلی وقتا همینطوره. برای چیزایی پول میدیم که واقعا ارزش ندارن. بعضی وقتا پیش خودم فکر میکنم در اینجور معامله ها که این روزها خیلی هم رو دور افتاده، مشتری(بخصوص خانوما) کلی احساس غرور میکنن که کسی یه لباس معمولی ولی گرون رو تو تنشون ببینه و اونا با افتخار بگن چون از فلان جا خریدم گرون بوده.

واقعا نمیدونم با این طرز فکر داریم با خودمون چیکار میکنیم؟ من با خرید از مراکز تجاری سطح بالا خیلی خیلی موافق و اتفاقا با خرید از مناطق ضعیف تقریبا مخالفم. دلیل این موضوع هم این اعتقاده که هر جور فکر کنیم و در هر حد قدرت خریدی که خودمون رو تصور کنیم، به همون سمت خواهیم رفت.
ولی ای کاش یه جاهایی حماقت نکنیم! گرون بخریم. ولی چیزی رو بخریم که ارزش داشته باشه. دوستم دیروز میگفت یه شورت ساده برا بچه اش خریده 65 تومن. چطور میشه چنین حماقت هایی رو پذیرفت؟!