آنهایی که از هیچ پول ساخته اند

[سعید یوسفی]

شعبه آب اناری در سرتاسر ایران
خودش سال گذشته در یک سانحه رانندگی در گذشت. اما می گویند: «قبل از فوتش، تعداد شعبه های مغازه اش به ۱۰۰ رسیده است.» ۱۰۰ شعبه آب اناری در سرتاسر ایران. از محمد پیامی می گویم که بعدها به محمد اناری معروف شد. او کارش را از انار فروشی شروع کرد و در عرض چند سال اعداد و ارقام زندگی اش به میلیاردها تومان رسید.
او به سلطان انار ایران معروف شد و چند باری از شروع کار و فکر اقتصادی اش برای خبرنگاران توضیح داد: «خودم خرمشهری هستم و زنم ساوه ای است. از خرمشهر آمدم ساوه و آرایشگاه زدم. منتها از دولا و خم شدن جلوی مردم خسته شدم. یکدفعه به سرم زد از ساوه انار بخرم و بیاورم تهران و بفروشم. انارها را می ریختم توی صندوق عقب پیکان. می آمدم تهران. کنار مغازه میوه فروش ها مثل یک دست فروش ساده انار می فروختم. مردم انار تازه می خواستند. کاری به مغازه میوه فروشی نداشتند. یکراست می آمدند سراغ من و انار می خریدند.
با باغدارهای ساوه حرف زدم که انارشان را به من بفروشند. انار خوب را کیلویی ۱۰۰ تومان می خریدم و می فروختم ۸۰۰ تومان. کم کم مغازه دارها هم به فکر این افتادند که انار تازه بیاورند.» اما محمد اناری کم نمی آورد. او در مصاحبه اش می گوید: «باید کاری می کردم که آنها از میدان به در شوند. پس انار دانه کرده به مردم فروختم.
زحمت داشت، اما سود هم داشت. چند تا کارگر گرفتم تا انارهایم را دانه کنند، بشویند و توی بسته بندی ترو تمیز به تهران بیاورند.» بعداز آن هم فکر آب انار به ذهنش می رسد. «دیدم مردم انار تازه می برند و انار له شده را دور می ریزند. پس به فکرم زد که آب انار را بگیرم و بفروشم.»