هدف گم شده. شما ندیدید؟

[بهداد]

درود بر جناب قربانیان بزرگوار
این فقط نظر شخصی منه :
هدف گم شدنی نیست فقط سه حالت برای بزرگترها پیش می اید :
1 - هدف را دفن میکنند و می کشند
2 - هدف را کشف نمیکنند
3 - هدف نام شخص و نامفهوم است
این در حالی است که به یک کودک نگاه کنیم متوجه می شویم او هیچگاه هدف را نمی کشد و بدون توجه به شکست می جنگد تا به خواسته اش برسد ( کودکان همیشه برایم درسهای بزرگی می دهند ) . چند تن از عزیزان در این انجمن مهارتهای موفقیت زندگی را در تاپیکهای مختلف با عناوین متفاوت دنبال میکنند باز هم برخی عزیزان نوع کیفیت هدف را سوال میکنند . دقت کنید هدف را باید خود نفر با تمام احساسات و علاقه اش انتخاب کند نه شخص دیگری زیرا شاید هدف من از زندگی چیزی دیگر باشد و دیگری و شما چیز دیگر . ما فقط مسیر راه را داریم تکرار میکنیم که به بیراه نروید که مثل خودم که مدتها بود از مسیر خارج بودم و کسی بالا سرم نبود بگه این راه نادرسته که شما مثل من نشوید چند شکست پشت سر هم نخورید .
اکثریت افراد تا رویداد منفی در زندگی شان رخ داد سریع نا امید می شوند و هدف را ول میکنند - می کشند - زیر پا و ته ذهنشان له میکنند. سوالی دارم :
اگر من به شما بگویم که همین شکست تضمین موفقیت شماست شما چه می کنید ؟
اگر بگویم تا برای رسیدن به هدف باید 50 بار شکست کوچک بخورید شما چه می کنید ؟
یعنی یک شکست اینقدر قدرت دارد که قادر است ما را از پا در بیاورد ؟
خودتان را با کودک در حال تلاش مقایسه کنید - خودتان را با مورچه ی بارکش مقایسه کنید که تا شکست میخورد بی اعتنا بازهم مانند بار اول با همان انرژی تلاش میکند
هیچ شکستی نیست مگر شکست ذهنی
هیچ گم شدنی نیست مگر گم شدگی ذهنی
اگر در این دنیا یک جهان هستی + یک خدا + و خودتان بودید و کسی نبود چه کار میکردید ؟
از اون سوالات پایه ای بود که پرسیدم
با سپاس