چرا؟

[Delta.H]

همۀ ما و به خصوص دوستانی که در وادی فلسفه مطالعاتی داشته اند میدانیم که انسان نمیتواند هیچ کلامی را به صورت مجذوم و مطلق بیان کند! یعنی همیشه بر هر سخنی میتوان نقدی وارد کرد و آن را به چالش کشید.
مثلاً شما به لیوان روی میز اشاره میکنید و می گویید این لیوان خالی است من به شما میگویم پر است! و به شما ثابت میکنم از انواع گازها که در هوا هستند پر میباشد!
شما میگویید اکنون ساعت 7 و 5دقیقه و 32ثانیه صبح است. من به شما ثابت مبکنم که گفته شما درست نیست! چون بین لحظه ای که به ساعت نگاه کردید تا لحظه پایان جمله شما شامل زمان میشود ببنابراین با حرف زدن نمیتوان ساعت دقیق را گفت! و بسیاری مثالهای دیگر وجود دارد که شما بهتر از من میدانید.
اما به چالش کشیدن سخن در عین حالی که خوب است و به قوام و تنقیح مطلب کمک میکند باید با ملاحظه موضوع اصلی و حفظ فاصله سئوال با آن مطرح شود.
یعنی چه بر اصول و چه بر فروع، تمرکز باید نسبی باشد و این نسبت را فاصله و ارتباط سئوال با نقطه کانونی مطلب یعنی تیتر و جوهر آن تعیین میکند.
همانطور که بر سر کلاس ریاضی پرداختن و به چالش کشیدن فروعی که از ریاضیات منبعث و به ادبیات منتهی میشود بحثی نامناسب و اتلاف وقت محسوب میشود و مثلاً در مسئله ای "تعداد رباعی های باباطاهر عریان 100تا بوده و هر رباعی 4 مصرع دارد تعداد کل مصرع هایی که باباطاهر سروده چندتا بوده است؟" دانش آموزی بیاید و با معلم وارد این بحث شود که باباطاهر 250 بیت سروده و کلی دلیل و مدرک هم بیاورد!
شاید معلم سعی کند وی را قانع کند که اثبات این مسئله هیچ تغییری در روش حل آن ایجاد نمیکند و فقط اعداد را تغییر میدهد و نیازی به آوردن دیوان باباطاهر به کلاس هم نیست و حتی ممکن است به دانش آموز دستور دهد که ساکت شود و برای جلوگیری از انحراف مبحث درس حق ادامه بحث را از وی بگیرد!
حال اگر معلم ادبیات چنین اشتباه فاحشی کرد بر حاضرین واجب میشود که سئوال کنند و به چالش بکشند حتی اگر موضوع درس، زندگینامه مالارمه شاعره بزرگ فرانسوی باشد! چرا؟ چون فرع از اصل منبعث میشود و در حیطه همان اصل منتهی میشود یعنی در مساحتی حرکت میکند که محیط آن با محیط مصدر بحث یکی است.
بنابر این نسبت فاصله سئوال با کانون مطلب و جهت و سمت سئوال و انتقاد مهم است که به کدام سمت حرکت میکند. آیا نوک پیکان آن به سمت مرکز و کانون است یا به سمت بیرون از محیط؟
در مورد تعریف خاطرات و تجارب قطعاً صداقت و راستگویی رمز موفقیت و تأثیرگذاری است اگر کسی تجربه ای نقل کند که نقاط ابهام زیادی دارد و فرهنگ انتقادپذیری و جوابگویی هم نداشته باشد مطمئناً یا نمیتواند اعتماد دیگران را کسب کند یا به زودی اعتماد آنها را از دست خواهد داد.
اما اگر شخصی داوطلبانه و با انگیزه انسانی، نوعدوستی و وطن پرستی و بدون هیچ چشمداشت دیگری نکات و ریزه کاریهای شغلی و تجاری و کلاً ارتباطی خود را در اختیار دیگران قرار میدهد و کلامی که مطرح میکند کاملاً شفاف و واضح نکات کلیدی کسب و کار را در اختیار خوانندگان می گذارد، حتماً قصدش همان قصد معلم ریاضی در بالا بود که مسئله تعداد ابیات باباطاهر را مطرح کرده بود تا روش و قاعده محاسبه را به دانش آموزان یاد دهد و گرنه باباطاهر ممکن است هزار رباعی سروده باشد!
محمد عزیز که همیشه از گفته های صریح ایشان لذت میبرم میگوید: ""من و امثال من دستشون به آنتونی رابینز و برایان تریسی و اینا نرسیده اگه نه مطمئنا از اونا هم سوال میپرسیم.""
کاملاً درست است و بسیار عالی
اما انصافاً چه کسی حاضر است 300هزار تومان برای بلیط سمینار برایان تریسی بدهد و به جای استفاده از کلیدها و نکات طلایی که ارائه میدهد با وی بر سر تعداد ابیات باباطاهر عریان وارد بحث شود؟!

امیدوارم توانسته باشم منظورم را بیان کنم و از همه عزیزان به خصوص خواهر بزرگوار مالارمه عذر میخواهم.
نه قصد موعظه دارم نه فلسفه بافی.
قصدم فقط باز کردن بحث و تبیین دیدگاهم بود.
حق محور باشید و حق شناس و حق طلب.