خاطرات تجسم خلاق

[jahanagahi]

(10-04-2011 03:47 PM)hosein128 نوشته شده توسط:  من چند روزی است که در حال خواندن جلد دوم کتابهای گفتگو با خدا هستم. در این چند روز واقعا اتفاقات عجیبی برایم رخ داده که حاصل تغییر احساسم از بد به خوب بوده است. به عنوان مثال خیلی اتفاقی یه سفارش کاری گرفتم که سود خوبی توشه. یا اینکه 2 نفر برای سرمایه گذاری روی اختراعم بهم زنگ زدن. این اتفاقات فقط تو عرض این 4-5 روز افتاد در صورتی که قبلش هیچ خبری نبود(علی رغم تلاش من).
توی زندگی تجربیاتی از این نوع خیلی داشتم. از قبیل اولین ام پی تری پلیری که خریدم تا موتور سیکلت تریل 150 سی سی و لپ تاپ وایو و ماشین 206 و موفقیت توی ارشد و دکتری و . . .
اما حالا یکم به مشکل برخوردم.
وقتی میام به 1 میلیاردم فکر کنم خیلی باید انرژی بذارم تا احساس خوب و مطمئنی نسبت بهش پیدا بکنم.یه چیزی اون ته ته های دل و ذهنم میگه: دور از دسترسه نمیشه آخه چطوری!! عمرا بدستش بیاری و ....از این مزخرفات....!!!!!
واسه همینم برا اینکه فکر کنم که این پول رو دارم و مثلا الان دارم میرم قرارداد خرید یه خونه رو توی مثلا نیاوران امضا کنم و پول رو بدم به فروشنده خوب نمیتونم تجسم کنم.یجور حس کمرنگ (خیلی کمرنگ از نا امیدی) نمیذاره لذت این حالت رو تجربه کنم.
به نظر شما دوستان چیکار بکنم تا این حس از بین بره و واقعا باور کنم که این پول رو دارم؟
البته اینرو هم بگم که وقتی انرژی بیشتری بذارم اون حس لذت واقعی داشتن این پول رو پیدا می کنم فقط خیلی طول میکشه مثلا باید یه نیم ساعتی بشینم و تمرکز کنم تا قشنگ باور کنم که الان این مبلغ توی حسابمه و فقط باید انتخاب کنم که چی می خوام.
حالا یه سوال دیگه امیدوارم دوستان به این سوالم توجه کنن.:
اگه یک انسان عادی روزی 15 دقیقه با تمام قدرت بشینه و تمرکز کنه و باور کنه که 1 میلیارد پول داره بعد از چند روز این یک میلیارد براش خلق میشه و اون رو ثروتمند میکنه؟؟؟
البته میدونم که خیلی سوالش جای بحث داره ولی خیلی حال میداد اگه فرمولش رو کشف می کردیم.
البته به میزان احساس و اشتیاق فرد بستگی داره.فرض کنید که از بدترین احساس که شاید بهش بشه گفت نا امیدی از همه چیز و مرز خودکشی، تا بهترین احساس که همون احساس شادی و عشق و ثروت و سلامتیه رو به صورت زیر درجه بندی کنیم:
50-=نا امیدی و خودکشی
49-=شکست و سرخوردگی شدید و افسردگی مزمن
48-
.
.
.
0=کارهای روزمره-فعالیت بدنی-بدون داشتن احساسی خاص
.
.
100=احساس عشق و حال شدید و خفن به طوری که دوست داری هرکی رو که توی پیاده رو از کنارت رد میشه ماچ کنی!!!!!!
حالا یه فرمول به من ارائه بدید که با دادن یکی از این اعداد بالا به اون فرمول و نیز مدت زمانی رو که توی اون احساس به سر می بریم، بهمون مدت زمانی رو که لازمه وقت صرف کنیم تا به هدف مورد نظرمون برسیم اعلام کنه.
البته این قضیه رو من خیلی ساده در نظر گرفتم اما فکر کنم بتونیم یه چیز کلی برای هرکی ارائه بدیم.
مثلا من درجه احساسم 70 هستش و قصد دارم هر روز 30 دقیقه وقت بذارم روی این احساسم برای یک هدف مثلا داشتن 1 میلیارد تومن. (همچنین میزان پولی رو هم که میخواهیم به این فرمول میدهیم). پس از محاسبه فرمول یه عدد 10000دقیقه میده به این مفهوم که شما اگر با احساس درجه 70 بر روی 1میلیارد تومن فکر و تمرکز کنی بعد از 10000 دقیقه اون پول رو خواهیم داشت. البته فکر کنم یکسری پارامترهای انسانی و شخصی هم باید توی اون فرمول دخیل بدیم مثلا قدرت تخیل، قدرت تصویرسازی و.....

در مورد مطلب اول. تبریک عرض میکنم که خواستی و توانستی.
در مورد دوم: این دیوار ذهنی است که متاسفانه بحدی محکم شده است که بسختی می توان این دیوار ذهنی را شکست..راه این کار تکرار جملات تاکیدی و تجسم است.
تا ذهت آماده نباشد سخت است رسیدن به موفقیت..
لطفا این تایپیک را مطالعه فرمائید:
http://forum.unc-co.ir/showthread.php?tid=4903&page=1