کمک از دوستان درباره چگونگی برخورد صحیح با جوانان

[MohamadMJ]

من یه جوان 23 ساله دارم
همه مدل دوستی دارم من.

به هیچوجه با پدرم راحت نیستم. چون طرز تفکرش با من یکی نیست. اکثر پدرها همین مشکل رو دارن.
مثال : خودش توی جوونیش یه کارایی کرده و چون بده نمیزاره ما بکنیم. کارایی هم که جوونیش نتونسته بکنه یا اصلا نبوده میگه من نکردم توام نباید بکنی. در نتیجه پسرش میبینه صحبت غیر منطقی هستش بنابراین به هیچ کدوم از حرفاش گوش نمیده.

به عنوان یه پسر جوان. من یه آدم که هیچی. یه شهرم بیان باهام حرف بزنن در مورد دوستام و کارام ارزشش اندازه یه جمله از بابام نیست برام. چون احترامی که پدر داره آخرش چیز دیگست.
بهترین راه رفاقت پدر با پسره. من شخصا مثلا عموم بیاد از طرف بابام باهام حرف بزنه لجباز تر میشم.

مورد بعدی این سن پسر میخواد تجربه کنه همه چیز رو. باید هم مراقبش بود هم تا حدی ازادش گذاشت.
نمیشه بستش. چون بدتر میشه.
من آرزومه بابام یه بار مثل رفیقام باهام صحبت میکرد تا من کلا با دنیا قطع رابطه میکردم چه برسه رفیق نا باب.

دوستای صمیمیشو شناسایی کنید. ببینید از چه نظر نا باب هستن ؟ معتادن ؟ اهل مهمونی رفتنن ؟در چه حد نا باب هستن.
دوست دارم بدونم پدر این پسر به چی دقیقا میگه ناباب.