حکایات

[madar]

مردی در کنار ساحل دورافتاده ای قدم می‌زد. مردی را در فاصله دور می بیند
> که مدام خم می‌شود و چیزی را از روی زمین بر می‌دارد و توی اقیانوس پرت
> می‌کند. نزدیک تر می شود، می‌بیند مردی بومی صدفهایی را که به ساحل می
> افتد در آب می‌اندازد.
>
> - صبح بخیر رفیق، خیلی دلم می خواهد بدانم چه می کنی؟
>
> - این صدفها را در داخل اقیانوس می اندازم. الآن موقع مد دریاست و این
> صدف ها را به ساحل دریا آورده و اگر آنها را توی آب نیندازم از کمبود
> اکسیژن خواهند مرد.
>
> - دوست من! حرف تو را می فهمم ولی در این ساحل هزاران صدف این شکلی وجود
> دارد. تو که نمی‌توانی آنها را به آب برگردانی خیلی زیاد هستند و تازه
> همین یک ساحل نیست. نمی بینی کار تو هیچ فرقی در اوضاع ایجاد نمی کند؟
>
> مرد بومی لبخندی زد و خم شد و دوباره صدفی برداشت و به داخل دریا انداخت
> و گفت:
> "برای این یکی اوضاع فرق کرد