چرا شروع نمی کنیم؟؟؟

[kafshduzak]

من احساس میکنم بیشترین دلیلش برمیگرده به اینکه خودم رو نمیشناختم
من از خیلی مدت ها قبل میخواستم شروع کنم اما همه کارم این بود که کاسه چه چه کنم بگیرم دستم
حتی بارها و بارها مشاوره گرفتم از اشخاص مطرحی چون دکتر شیری - دکتر شهرام اسلامی
از خیلی ها میپرسیدم که باید چه کار کنم
و این خیلی ها هم خیلی جواب های خوبی میدادن اماارضا نمیشدم نمیدونم چرا

من یه عادتی دارم که نمیدونم خوبه یا بد اما اونکه بیشتر اوقاتی که تنها هستم خیلی با خودم حرف میزنم
مثل دو تا آدم میشینیم و با خودم حرف میزنم.
یه روز گفتم محمد نصیری چی میخوای از این زندگی ؟؟؟؟
اولش دنیا رو سرم خراب شد دیدم محمد نصیری هیچ جوابی بهم نمیده
گفتم مگه میشه مردک ! تو هیچی از زندگی نخوای ؟؟؟
اما هیچ جوابی نمیگرفتم

هزارتا فکر تو سرم میچرخید و هزار تا فکر و ایده و هزار تا کار
اما نمیدونستم این محمد چی میخواد ؟؟؟

به نظر من شروع کردن مهم نیست ! اصلا اگه این شروع کردن از روی چشم و همچشمی باشه شاید مارو نابود کنه
به نظرم من اولین مرحلش اینه که آدم بره با خودش خلوت کنه ببینه کیه ؟؟؟ کجای این دنیا قرار گرفته ؟؟؟ اصلا چی میخواد از زندگیش ؟؟؟
همینطوری نگه میخوام ثروت مند بشم میخوام میلیاردر بشم . نه این طوری به نظر من نمیشه
باید بره ببینه چه میخواد؟؟ این منم محم نصیری میخوام با این زندگیم چی کار کنم ؟؟
جواب این سوال به نظر من میشه شروع کردن.