××× NLP ×××

[samiar afshari]

اولين گام در مديريت منابع انسانی، مديريت بر خويشتن می باشد، امروزه علم ان ال پی به عنوان علمی ترين راه خود شناسی که همان شناخت ضميرناخودآگاه و ارتباط با آن است در اين خصوص حرف اول را در جهان می زند.


بدانيد که سرنوشت شما چيزی نيست مگر همان برنامه ای که توسط شما در سر شما نوشته شده است، اين دوره به زبانی بسيار ساده و روان و بدور از هرگونه اصطلاحات تخصصی شما را با دنيای درون و عمق ضميرناخودآگاهتان آشنا نموده و جواب تمامی سئوالات فوق را دريافت خواهيد نمود و يادگيری آنرا به ديگران نيز توصيه خواهيد کرد. اين علم پايه و اساس موفقیت در جهان می باشددر اين مبحث علاقمندان با قوانين، وظايف و همچنين نحوه عملكرد ذهن و ضمير ناخودآگاه آشنا شده و تحولي عظيم در نظام باورهاي خود را بوجود مي آورند. همچنين در اين قسمت با قوانين و پيش فرضهاي اين علم آشنا شده و ياد مي گيرند كه قوانين ان ال پي چيزي جز اجراي عملي قوانين زندگي نمي باشد.


کليه مديران عالی رتبه در تمامی جوامع برای دوری از استرس های موجود در محيط و کنترل آنها هيچ راهی غير از يادگيری اين علم ندارند به همين خاطر در کشورهای پيشرفته به عنوان يک امتياز بسيار با ارزش در گزينشها می باشد و با کمی تحقيق اين ادعا ثابت می گردد.


واژه لاتین NLP مخفف سه کلمه Neuro Linguistic Programming می باشد که در زبان فارسی هیچ معنایی را غیر از برنامه ریزی عصبی کلامی نمی توان برای آن در نظر گرفته البته در کل می توان گفت دانش ان ال پی دانش تاثیر کلام بر رفتار و همچنین تغییر در رفتار ها و الگوها با توجه به شناخت سیستم ذهن و نحوه عملکرد آن می باشد که دامنه بسیار وسیعی از تکنیک ها را برای رسیدن به موفقیت شامل می گردد.


دانشNLP توسط Richard Bandler دانشجوی روانشناسی و John Grinder ، استاد زبان شناسي در دانشگاه UCSC در سال 1975 به جامعه علمي و همچنين مردم عادي معرفي شد. در آن زمان Bandler و Grinder از دانشجويان Gregory Batson بودند كه يك روان شناس و انسان شناس انگليسي بودRichard Bandler در اين زمان عميقاً درگير فراگيري روش درماني گشتالت بود و روشهاي Fritz Perlz را در شيوه هاي درماني خود مدل سازي مي كرد. باید بیان داشت NLP به وضوح تحت سرفصل گسترده ای از روان شناسی مدرن قرار می گیرد؛ و شاید به طرز نزدیکی به Cognitive Psychology یا روانشناسی ادراک مرتبط با شد Richard Bandlerدر اوايل دهه 70 دانشجوي دانشگاه UCSC بود كه در همان زمان John Grinder در همان دانشگاه دروس زبان شناسي را تدريس مي كرد. Richard همراه با John كه به كارها و تحقيقات درماني باتسون علاقه مند شده و همچنين تحت تأثير برخي خصوصيات وي نیز قرار گرفته بودند، در زمينه پايه گذاري مكتب NLP شروع به كار كردند. آنها در طي مطالعات خود متوجه الگوهاي مشترك معين در نحوه كاربرد عامل زبان در بعضي از درمانگران مشهور كه از آن در درمان استفاده مي كردند گردیدند.


اين دو پژوهشگر به مطالعه و مشاهده در اين زمينه پرداختند و سپس مدل هايي از الگوهاي زباني را با استفاده از روش Verbal Modeling با تكيه بر روشهاي افراد نابغه ای همچون Virginia Satir ، Fritz Perlz و Dr. Milton Erickson كه بزرگترين هيپنوتراپيست تمام قرون و اعصار معرفی شده است تهيه كردند این دو محقق بر اين باور بودند كه با تهيه مدل هايي از درمان بر اساس شيوه هاي روان درمانگران تأثيرگذار و بخش بخش كردن آنها (روشها) قادر به دستيابي به نتايجي كارآمد و مشابه و همچنين انتقال آن به روان شناسان ديگر خواهند بود (Modeling processing)و خوشبختانه در این کار بسیار موفق شدند و بصورت معجزه آسایی ملاحظه نمودند که اگر از این مدل ها در شغل ها و حرفه های دیگر نیز استفاده نمایند همان نتایج را خواهند گرفت و این کار توسط مدل سازی الگوهای ذهنی افراد نابغه صورت پذیرفت و نتایح خیره کننده ای بدنبال داشت و از ترکیب این سیستم با روانشناسی مدرن علم ان ال پی را بوجود آوردند.


بندلر پايه گذار N.L.P از ذهن تعريفي دارد كه مي گويد: ذهن مانند يك اتوبوس است. چون اتوبوس هميشه از مبدا در حال حركت به طرف مقصد است و ديگر اينكه مرتب پر و خالي مي شود و ذهن آدمي نيز هميشه در حال هدف گذاري و هدف يابي است و در زندگي خود هر روز تصميم مي گيرد تا كار تازه اي را آغاز كند اما متاسفانه در اول و وسط راه هدف را رها و نسبت به آن دلسرد مي گردد و آن نيرو و حس اوليه را نسبت به هدف ندارد. مثلا در اول ذهنتان را متوجه ورزش مي كنيد ولي وسط راه منصرف شده بدنبال موسيقي مي رويد بعد خسته شده بدنبال درس مي رويد و همينطور ادامه می دهید.


اين بي هدفي است و شما هيچ موقع به مقصد نخواهيدرسيد. . در این اتوبوس كه هر شخص خود بايد راننده آن باشد. سوالي پيش ميايد: كه شما چند سال داريد؟ و در اين چند سال چند هدف در زندگي‌تان انتخاب كرده‌ايد؟ چه مقدار از اول زندگي تاكنون خود راننده اين اتوبوس بوده‌ايد؟ يعني آيا به اهداف خود رسيده‌ايد؟ اگر جوابتان منفي است، به چند درصد آن هرگز نرسيده‌ايد؟ شايد هدف گذاريتان اشتباه بوده است يا اينكه رانندگي را درست بلد نبوديد؟