اتصال به روح های بزرگ

[رها7]

یگانگی.......................................جان دون


هیچکس چون یک جزیره تنها و منزوی نیست.هر انسان جزیی از یک قاره است،بخشی از پیکره اصلی؛اگر دریا کلوخی را بشوید و ببرد؛از خاک اروپا کاسته می شود؛پنداری که از یک دماغه مرتفع و یا ملک اربابی دوستان تو چیزی کم شده است. مرگ هر انسان از وجود من می کاهد.زیرا در طرح طبیعت هرچیزی با چیزهای دیگر همبسته و متصل است. پس هیچگاه گوش به زنگ نباش که زنگ ها برای چه کسی به صدا در می آید؛این زنگ برای تو به صدا درمی آید. جان دون

جان دون شاعر انگلیسی،اولین و یکی از دقیق ترین شعرای عرصه متافیزیک است.

منیت ما مدام اصرار می ورزد که تافته ای جدا بافته ایم و هویت مان توسط این جدایی ها و حد و مرزها تعیین می شود. حتی این پندار کاذب به ما خاطرنشان می کند که از محیط زیست اطرافمان نیز جداییم و می توانیم برحسب میل و سلیقه خود با آن رفتار کنیم. حال آنکه شعرا و استادان عرفان مدام به ما یادآور می شوند که همه ما چون تنی واحد هستیمو برای درک مفهوم یگانگی ضرورت دارد که از سطح بگذریم و فراسوی ظواهر این معنا را بررسی کنیم.
درطرح کائنات جز عشق،هماهنگی و صمیمیت وجود ندارد.
عدم توانایی ما برای یافتن والاترین،کامل ترین و غنی ترین تجربه زندگیمان تنها به این دلیل است که خود را جزیره ای جدا ومنزوی تلقی می کنیم.در حالی که اگر خود را عضو یک خانواده،یعنی نژاد بشر بدانیم،مانند قوزک پا و آرنج دستمان که در نیروی نامرئی و نامحسوس زندگی شریک و سهیم اند،نسبت به هر چیز و هرکس احساس وحدت و یگانگی می کنیم، گویی رشته ای قوی مارا با سایر اجزاء و عناصر جهان هستی پیوند می دهد؛بشریت را خانواده ای غیرقابل تفکیک و جدانشدنی می یابیم. به مجرد اینکه دیگران را نه رقبای خود،که اعضای خانواده بزرگ بشریت به حساب آوریم،اصل یگانگی را بر زندگی خویش حاکم ساخته و عشق و دوستی و صمیمیت را به جای خودبرتربینی و دفاع از منافع شخصی می نشانیم.
همانطور که یک سرطان شناس درجهت ریشه کنی سلول های ناهماهنگ بدن کار می کند. ما نیز باید برای رفع موانعی که بین ما جدایی افکنده،عشق و صمیمیت را جایگزین دشمنی و خصومت کنیم.
وقتی شما صدای غم انگیز زنگ هایی را می شنوید که از قربانی شدن فردی به وسیله خشونت و شرارت خبر می دهند،آنچه را که جان دون چهار قرن پیش به رشته تحریر درآورد بادقت مرور کنید و به خود یادآور شوید که آن زنگ برای همه ما،از جمله شما به صدا در می آید.

_ از این پس خود را،به لحاظ قومیت،حد و مرز جغرافیایی و سایر معیارهای جدایی آفرین مجزا از دیگران تلقی نکنید. وقتی ازدرد ورنج فردی دیگر آگاه می شوید، برای حل و فصل تنگناهای او در دل دعا کنید و ببینید که تا چه حد می توانید پیوند اخوت و یگانگی با آن فرد را حس کنید.

_ تجلی خدا را در همه چیز و همه کس مشاهده کنید و برای آن اهمیت قایل شوید. خصومت و داوری را ریشه مشکلات تلقی کنید و از قضاوت درباره افرادی که از آرامش،عشق بهره مند نیستند دست بشویید. فراموش نکنید که هنگام قضاوت درمورد بدخواهان و یا رنجیدن از قضاوت کنندگان،شما نیز به سلول هاییی سرطانی پیوسته اید.

_ از عناوین و برچسب هایی که شما را از"آنان" جدا می کند کمتر استفاده کنید. شما یک آمریکایی،کالیفرنیایی،ایتالیایی،یهودی،قرون وسطایی،جنس مؤنث،ورزشکار و یا هرفرد دیگر نیستید؛شما یک شهروند جهانی هستید و هنگامی که هیچ برچسب و یا عنوانی به خود نسبت ندهید،خدا را در هر باغ،هرجنگل،هر خانه،هر مخلوق و هر شخص ملاحظه کرده و صلح وارامش باطنی پاداش تان خواهد بود.