کلاس اموزشی زبان بدن

[sir-mahyar]

درس اول

درک اصول

قسمت اول


افرادی هستند که ظرف چند دقیقه پس از ورود به سالنی پر جمعیت می توانند دقیقا رابطه بین افراد حاضر و احساساتشان
را توصیف کنند. توانایی خواندن افکار و نگرش های دیگران از روی رفتارشان، در واقع در اولین ارتباطی مورد استفاده بشر
پیش از اختراع زبان بود.

سیاستمداران امروزه می دانند که سیما و ظاهر در سیاست بسیار موثر است. عمده سیاستمداران برجسته در عصر حاضر،
مشاورانی در زمینه زبان بدن دارند تا در امر راستگو و دلسوز جلوه دادن انها به مردم کمک کنند.

درک برخی از عبارات زبان بدن دشوار است، اما تا پایان این کتاب ما به شما عمل به انها را خواهیم اموخت.



انچه بیان می کنید چندان مهم نیست

هنگامی که در یک جمع برای اولین بار فردی را ملاقات می کنیم درباره دوستی یا دشمنی انها یا احتمالا صمیمی شدن با
انها را از روی انچه می بینیم قضاوت می کنیم. امروزه بیشتر محققان این حوزه بر این امر توافق نظر دارند که واژه ها و کلمات
عمدتا برای انتقال اطلاعات هستند در حالی که زبان بدن برای ارائه نگرش های شخصی است که در برخی موارد نیز از ان به
عنوان جانشین پیام شفاهی استفاده می شود. به عنوان مثال یک زن می تواند با نفوذ نگاهش نگاهی به مرد بیاندازد که او
را قبض روح کند!





زبان بدن چگونه افکار و احساسات مارا لو می دهد

وضع عاطفی ما از طریق زبان بدن منعکس می شود. هر حرکت یک کلید ارزشمند برای درک عواطف هر شخص می باشد. بگذارید
یک مثال برای روشن شدن مطلب برایتان بیان کنم، مرد چاقی که نگران اضافه وزن خویش است، در بیشتر اوقات غبغب خود را می
کشد و یا زنی که نگران چربی های اضافه پهلویش است مدام پیراهنش را به سمت پایین صاف می کند. کسی که احساس ترس یا
تدافعی بودن می کند ممکن است دست به سینه بنشیند یا پایش را روی پایش بیندازد یا هر دو کار را با هم انجام دهد.



کلید خواندن زبان بدن این است که ضمن گوش دادن به انچه دیگران می گویند و توجه کردن به شرایط صحبتشان بتوانیم وضعیت
عاطفی انها را درک کنیم. این کار به ما کمک می کند تا حقیقت را از دروغ تشخیص دهیم.



چرا زنان از قوه تشخیص بالاتری برخوردارند

وقتی در برخورد با دیگران می گوییم احساس قلبی یا ندای درونی ام به من می گوید که دیگری به من دروغ گفته، در واقع منظورمان
این است که زبان بدن او با کلامش نمی خواند. این همان چیزی است که سخن رانان در سخنرانی هایشان ان را هوشیاری حضار
می نامند.
به طور کلی در این امور زنان تیز تر از مردان هستند. زنان به طور ذاتی می توانند نشانه های غیر کلامی را تشخیص دهند و رمز
گشایی کنند. دلیل این امر این است که زنان به جزئیات ریز هر مسئله به دقت می نگرند در نتیجه کمتر مردی می تواند به زنش دورغ
بگوید در حالی که اکثر زنان می توانند به راحتی به شوهرانشان دروغ بگویند.
مغز بیشتر زنان طوری سازماندهی شده که در بحث و گفتگو هر مردی را پشت سر می گذارد. اسکن مغز نشان می دهد که چرا زنان
نسبت به مردان توانایی ارتباطی بیشتری دارند و چرا دیگران را بهتر می توانند ارزیابی کنند. مغز زنان چهارده تا شانزده ناحیه برای
ارزیابی رفتار دیگران دارد در حالی این امار برای مردان چهار تا شش ناحیه است. این موضوع نشان می دهد که چگونه زنان وقتی وارد
مهمانی می شوند به سرعت وضع رابطه زوج های حاضر در انجا را می فهمند یا متوجه می شوند چه کسی از چه کسی خوشش می
اید. بعلاوه این دلیل خوبی برای پرحرفی زنان نسبت به مردان می باشد.



از توانایی های دیگر یک زن این است که او در یک گفتگوی واحد می تواند درباره چند موضوع متفاوت حرف بزند و از پنج لحن صدا برای
تغییر موضوع یا تاکید روی برخی کلمات استفاده کند در حالی که متاسفانه مردان هنگام صحبت کردن با زنان فقط سه نوع از این لحن ها
را می توانند تشخیص دهند برای همین امر است که بیشتر اوقات رشته کلام را از دست می دهند.



مهارت زبان بدن ذاتی است یا اکتسابی؟

با یک سوال شروع می کنم: وقتی دست به سینه می نشینید دست چپ را روی دست راست می اندازید یا راست را روی چپ؟ بیشتر مردم
تا موقعی که امتحان نکنند مطمئن نیستند که چطور این کار را می کنند. همین الان دست به سینه بنشینید و بعد به سرعت وضعیت خود را
تغییر دهید. بلاخره متوجه خواهید شد که یکی از این دو وضعیت برایتان راحت تر خواهد بود. شواهد نشان می دهد که این یک ژست ژنتیکی
است که نمی توان تغییرش داد.
بحث و بررسی های زیادی برای کشف این نکته صورت گرفته که نشانه های غیر کلامی ما ذاتی هستند یا اکتسابی و یا از جای دیگری نشات
می گیرند. به همین منظور ازمایشی بر روی مشاهده نابینایان و مشاهده رفتارهای حرکتی مردم در فرهنگ های متفاوت انجام پذیرفت.
دانشمندان دریافتند که لبخند کودکان نابینا و ناشنوای مادرزاد مستقل از گروهی بود که امکان یادگیری از محیط را داشتند و این بدان معنا است
که لبخند زدن هم باید حرکتی ذاتی باشد. اکمان، فریزن و سورنسون نیز با مطالعه حالات چهره پنج نفر از فرهنگ های متفاوت دریافتند که هر
فرهنگی از همان حرکات اصلی چهره برای نشان دادن عواطف و احساسات استفاده می کند پس در نتیجه برخی حرکات مربوط به احساسات
ما می تواند ذاتی باشد و ربطی به فرهنگ ما ندارد.
البته این بحث که کدام حرکات اکتسابی بوده و به تدریج به عادت تبدیل شده و چه حرکاتی ذاتی هستند هنوز ادامه دارد.