بنظرتون در حال حاضر چه نوع تولیدی هایی سود آور هستن؟

[مهدی 1]

بین سالهای 78 تا 81 و 2 به واسطه کارم تهران یکروزه زیاد می رفتم و کارم بیشتر توی بازار تهران بود ، پشت شهرداری که پیاده می شدم خ ناصر خسرو تا بین الحرمین را پیاده می رفتم ، نبش کوچه عرب ها دو تا فلافل فروشی کوچیک بود ، نمی دونم هنوز هست یا نه ، که من عاشق دستپخت و ساندویچ های اینها و کسب و کاری که راه انداخته بودن شده بودم ، ولی چون شغل و درامدم خوب بود هیچ وقت به فکر راه اندازی چنین کاری نبودم ،


گذشت تا سال 85 و 86 دیگه کسب کار جدیدم افتاده بود روی غلطک و به حضور من نیازی نبود ، پس انداز خوبی هم جمع کرده بودم و دنبالش بودم که یک شغل دوم راه بندازم ، این بود که یاد فلافل افتادمو دنبالش بودم که یک مجموعه فروشگاه های زنجیره ای فلافل توی اصفهان بزنم ، نه یک مغازه ، بیشتر نظرم بر این بود که همزمان با 5 6 تا مغازه شروع بشه و خیلی زود توسعه پیدا کنه، خلاصه اینکه چند ده بار هم برای تحقیقات میدانی با چند تا بچه ها اومدیم شاهین شهر و تقریبا فلافل همه را تست می زدیم از دستفروش هاتون گرفته تا مغازه ها ، سعی می کردیم مزه ها و ادویه ها را حدث بزنیم و از روش عرضه نکات مثبت را بگیریم ، البته بماند که به صرف همین موضوع چند بار تهران و اهواز و بندر هم رفتیم

ما 4 نفر بودیم به سرپرستی و پیشنهاد من وارد اینکار شده بودیم ، همه مون شغل اصلی و موفق دیگری داشتیم که دیگه روی غلطک افتاده بود و درامد خوبی داشت و همگی به دنبال شغل دوم و یکجورایی سرمایه گزاری و کسب موقعیت اجتماعی بالاتر بودیم .

مشکل ما این بود که یکم بیش از جد علمی به قضیه نگاه می کردیم و مکدونالدی فکر می کردیم ، برای همینه که الان به همه پیشنهاد می کنم زیاد سخت نگیرند مثلا شاید حدود یک سال روی فرمول تهیه فلافل کار می کردیم ، الان که دارم می نویسم خندم می گیره ، یک چند ماهی بود هر جمعه به کل فامیل که توی منزل مادربزرگ جمع می شدند فلافل می دادم تا راجع به طعمش نظر بدن

البته نتیجه خوبی هم گرفتیم ، ما به دنیال ماده ای بودیم که اولا به صورت صنعتی بتونیم تولید کنیم و ماندگاری حداقل یک هفته ای داشته باشه ، که بتوانیم توی ظروف 10 15 کیلیویی به واحد های فروش برسونیم اونها بزارن توی یخچال و به صورت روزانه فقط سرخش کنند.

خصوصیات مد نطر ما اینها بود ، می نویسم شاید تعدادیش به درد شما هم بخوره

1- بهترین و خاص ترین طعم فلافل از نظر عامه مردم باشه
2- نفاق نباشه (خیلی روی این موضوع کار کردیم تا بالاخره نتیجه داد )
3- پایین ترین جذب روغن را داشته باشه (فلافل موقع سرخ کردن خیلی روغن مصرف می کنه که بیشتر از لحاظ اقتصادی مد نظر ما بود ، در مرحله بعد هم سلامتی ) !
4- پخت سریع داشته باشه و اگر کمتر از زمان لازم توی روغن موند بازم پخته شده باشه ، یا بیشتر مود نسوزه (اینم با کلی بالا پایین کردن بهش رسیدیم)
5-عدم پخش خرده فلافل ها در حین سرخ شدن و ریزش اونهابه داخل روغن (که باعث سوختگی روغن می شه )
6- رویه کرانچی داشته باشه و مغز نرم
7- فلافل یک عیب بزرگی که داره زود سرد می شه ، خیلی روی این موضوع کار کردیم تا بالاخره نتیجه داد و باعث شد بتوانیم مغز فلافل را تا چند ده دقیقه لای باگت گرم بمونه
8- ما یک دستگاه پخت اتوماتیک با چه دردسری از اسرائیل وارد کرده بودیم که خودش کار قالب زدن را می کرد و داخل روغن می انداخت ، قصد ساخت و کپی برداری از اون را برای مصرف خودمون داشتیم ، هنوزم که هنوزه افتاده گوشه کارگاهمون ، ماده اولیه باید قابلیت استفاده در این دستگاه را هم داشته باشه ، چون نمی تونست ماده خیلی شل را پخت کنه
9- روی پروسه تولید ماده اولیه هم کار کرده بودیم که با کمترین نیروی کاری تولید بشه ، یعنی نخود و پیاز و ادویه ها ، سویا ، سیب زمینی و سایر مواد مورد نیاز با کمترین دردسر تبدیل به مواد بشه و بره داخل سطل های رنگ بزرگ برا ارسال به فروشگاه ها
10- شاید فکر کنید دیوانه بودیم یا دارم پیازداغش را زیاد می کنم ولی برای خیارشور شاید 20 تا تولید کننده در چند جای کشور را پیدا کردیم تا بتوانیم بهترین طعم با ارزان ترین قیمت را پیدا کنیم

و کلی کار دیگه ، مثلا کلم برای لای ساندویچ !!
ما برای روزی دوهزار ساندویچ در کل 6 7 شعبه برنامه تولید و فروش داشتیم ، حتما می دونید کلم را با سبزی خردکن های معمولی نمی شه خرد کرد چون آب می افته ، با دست هم که این حجم اصلا منطقی نبود ، اینترنت را زیر و رو کردیم تا دستگاه مخصوص کلم خردکن را عکس هاش را دیدیم و برنامه ساختش را داشتیم

اینکارها برای تک به تک ماها تبدیل به تفریحمون شده بود و از لحظه به لحظه اش لذت می بردیم و دراخر هم رسیدن به راه حل تمام مواردی بود که بالا ذکر شد .
برنامه مون این بود نفری 50 بزاریم که بشه 200 تومن که 6 تا شعبه را همزمان راه بندازیم ، دیگه کاری نداریم که تا ریز به ریز کارها مشخص شده بود ، طراحی دکور و تابلو و ..

آخرش خیلی جالب و غم انگیزه ، دو تا مغازه را قولنامه کردیم ، ولی به طرز خیلی شگفت آوری توی یک زمان خاص برای هر کدوممون یک کاری پیش اومد ، مثلا به من پیشنهاد خرید یک دستگاه 150 میلیونی برای خط تولید به قیمت 75 میلیون شد که 50 را بدم و مابقی را هم یکساله !! موردی که سالها دنبالش بودم ، یکی دیگه از بچه ها که کار ماشین هم می کرد ، توی یک مزایده شرکت کرده بود و نمی دونم برای 30 40 تا ماشین همینطوری الکی و روی هوا یک قیمت 50 میلیونی داده بود ، چون مطمئن بود به این قیمت ها برنده بشو نیست اصلا فکرش را هم نمی کرد. ولی زد و برنده شده ، دو نفر دیگه هم به نوعی دیگه ، خلاصه اینکه خیلی شیک رفتیم یکماه اجاره خسارت دادیم و قرارداد ها را منحل کردیم . و این داستان فلافل ما رفت توی کشو تا اینکه هر کدوم از ماها کارهامون را سبک کنیم و استارت بزنیم ، از اون روز تا حالا سبک که نشد هیج روز به روز هم گرفتاری ها بیشتر شد


بگذریم

اما در مورد شما
اولا پیشنهاد می کنم اینکار را بکنید ، چون هم غذای سالمی هست ، و هم سود عالی داره ، اگر با برنامه هم برید جلو به مشکل هم بر نمی خورید ، ولی نظرم اینه که اصلا عجله نکنید ، فلافل مثل قرمه سیری می مونه ، قدیمی نمی شه ، یکسال دیرتر راه اندازی کنید ولی قوی و پرقدرت خیلی بهتر از الانه .

فلافل دو حالت می شه راه اندازی کرد ، یکی حرفه ای که باید فر دوجداره برقی گازی اتوماتیک بگیری 5 6 سال پیش 3 میلیون بود ، یا اینکه با همون شبه گازپیکنیک و قابلمه سر کنی ، حد وسط را ازش بیا بیرون
دکور را هم یا توپ بزن و جنس یک و گرون بده دست مردم ، یا با یک یخچال استیل قدیمی کارت را استارت بزن و جنس ارزون و خوب بده ، باور کن با همون یخچال قدیمی و صندلی ارج هم مشتری ها از سر و کول هم بالا می رن
خلاصه کلام حد وسط را من قبول ندارم، یا اینوری شو ، یا اونوری ، مطمئن باش جواب می گیری

انگشت هام درد گرفت دی: موفق باشی داداشی