اخبار بورس + آموزش

[hkhosravi]

تدارک زمانی در بازار مالی

در طول روز در میان تورقم در فروم های بورسی، شخصیت های مجازی زیادی با هم بحث میکنن. یکی تحلیل دستشه، یکی رانت، یکی هیچ کدوم. یکی سوار موجه یکی فقط خواننده ست. یکی تازه وارده یکی کهنه کار. یکی به دانشش مینازه یکی به تجربه ش. خلاصه مثل هر جای دیگه ، توی این فروم ها هم ، همه جور آدمی هست. خدا نکنه یه سهمی یکمی تو چشم اومده باشه. باید بیای ببینی چه خبره تو فروم. یکی میگه من گفتم اینجوری میشه دیدین شد؟ یکی فحش میده به سازمان بورس و کارمنداش. یکی دعا میکنه بدبخت نشه. هی جواب پشت جواب.
من نمیگم رانت وجود نداره. من نمیگم بی عدالتی و فساد تو بورس ما نیست. هست خیلی هم بیشتر از همه جای دنیا. حرفی که میخوام بگم و بهش ایمان دارم اینه:
هر بازاری در بلند مدت به سمت ارزش ذاتی خودش حرکت میکنه.
هیچ وقت با وسوسه های اغوا کننده سرمایه تون رو به کار نبندبد. شمایی که شنیدید شتران تو شش ماه هزار و چهارده درصد رشد داشته. شمایی که شنیدید شبندر تو یه سال هزار و چهار صد درصد رشد داشته. آیا از سهمهایی هم شنیدید که یک سال یا بیشتر بسته بودن و سرمایه های یه عده انسان رو بلوکه کردن؟ سرمایه هایی که گاها سرمایه نبودن. وام بودن. قرض بودن. پول نزول بودن. پشتوانه یه زندگی بودن. بیایید یه نقطه بهینه ای بین انتظارتون ازسود و میزان توانایی هاتون ایجاد کنید. و سپس سعی کنید برای انتفاع از سود بیشتر، توانایی هاتون رو افزایش بدید.
از هر کهنه کار بازار که بپرسی، با قطعیت بهت میگه که دیدت باید توی بورس حداقل شش ماهه باشه. یعنی به امید اینکه بخواید هر ماه از سودتون توی بورس، قسط پرداخت کنید نباشید. به امید شهریه دانشگاه و یا درآمد ثابت ماهیانه و ... نباشید. این چیزیه که برای سرمایه گذاری تو بورس، به نظر من از هر چیز دیگه ای مهمتره.سرمایه به معنای واقعی کلمه بیارید و نگران هیچ چیزی نباشید. هیچ بازاری تو کل دنیا نسبت ریسک به ریواردش به اندازه بورس ایران ارضاکننده نیست به دو شرط: آوردن سر مایه و دید بلندمدت.
قائله آمریکا و روسیه ، توهمی بود که خیلی هارو تحت تاثیر منفی خودش قرار داد. این خیلی ها خیل عظیمی بودن که با تبلیغات بی در و پیکر قبل از قائله ، بدون هیچ دانشی وارد شدن. متاسفانه باید بگم پولهای زیادی به باد رفت که میشد جلوشو گرفت.( یکی از دلایلم برای نوشتن همینه) . ولی توی همین بحران، افرادی رو دیدم که به صرف داشتن دید بلند مدت، و بدون سرمایه های آنچنانی، با چراغهایی کاملا خاموش، خریدهایی تاریخی انجام دادن که حتی ممکنه تا آخر عمر، از خاطرات خوش آنروزها لذت ببرن.اینها بخشی از سودشون رد مدیون فروشنده های دست پاچه آنروزها هستن. قانون بازی تو بازارهای مالی همینه. با یه سری تبلیغ و چه چه و به به وارد میشی. ولی همیشه تو قله. به محض ورودت بازار میفته تو سراشیبی و هر لحظه و ثانیه میبینی که سرمایه ت داره آب میره. تو همین فکرای چه کنم چه کنم هستی که قیمت میرسه به کف. و این دقیقا همون زمانیه که شما دیگه طاقتت تموم شده. میفروشی. تو اکثر موارد بین یک روز تا یک هفته بعد ، قیمت شروع میکنه به تثبیت و کم کم یه رشد جدید رو شروع میکنه. میبینی که قیمت داره میکشه بالا، میگی بخرم تا زیانم یه کم جبران بشه. و دقیقا باز هم نزدیکی های قله میخری. و بعضی ها انقدر این چرخه رو تکرار میکنن تا ناخودآگاه با بازار رگوله میشن. ولی افسوس که کلی از سرمایه بازحمت به دست اومدشون رو از دست دادن. تازه بعد از یک سال میبینن که اگه همون خریدهای اول رو نگه میداشتن، الان چهارصد درصد تو سود بودن. به جای این هول بودن ها، اگر فقط شش ماه قبل از ورود، روزی دو ساعت وقت میذاشتن، شاید به این همه گرفتاری دچار نمیشدن. بعضی ها دچار افسردگی میشن. به قرص و خدای نکرده چیزهای دیگه رو میارن، ولی خوب ، برای شروع تازه همیشه وقت هست. اول از همه باید مسئولیت کارهایی رو که کردیم قبول کنیم و از اونها درس بگیریم و سپس سریعا به تصحیح راه بپردازیم و شروع کنیم به جبران ولی اینبار با دانش و تجربه.