از کوتهی توست که دیوار بلند است!

[نرگس فیاض]

نه تلخ است صبری که بر یاد دوست
که تلخی شکر باشد از دست دوست << سعدی>>

خیار تلخ

روزی مردی با لقمان در میان صحرا می رفت . خیاری را به دو نیم کرد و نیمی از آنرا به لقمان داد.لقمان شروع به خوردن خیار کرد و پی در پی می گفت: <<عجب خیار شیرینی است! عجب خوشمزه است !>>
و آنقدر از طعم ومزه ی خیار تعریف کرد که مرد ،مشتاق شد و نیمه ی دیگر خیار را گاز زد و ناگهان چهره در کشید وگفت:<< چقدر تلخ است این خیار!>>
وبا خشم ادامه داد:<< پس تو چه میگویی؟>>
ولقمان همانطور که باقی خیار را می خورد با خونسردی گفت:
<< قربان ،آن قدر از دست شما شیرینی خورده ام که شرمم آمد این بار بگویم تلخ است وحرمت خوبی های گذشته را بشکنم!>>