(01-08-2013 11:46 AM)jahanagahi نوشته شده توسط:  

(01-08-2013 11:41 AM)amiryazdani138 نوشته شده توسط:  

(01-08-2013 11:22 AM)jahanagahi نوشته شده توسط:  

(01-08-2013 09:15 AM)hisabba2003 نوشته شده توسط:  من یه سوال دارم و میخوام نظرتون رو درباره اون بدونم :
همه ما میدونیم که برای موفق شدن باید هدف داشت و هدف رو مکتوب کرد و براش برنامه ریزی کرد و همه هم بهش اعتقاد دارن . اما خیلی از افراد رو میشناسیم که هیچ هدف مشخصی تو زندگی برا خودشون تهیه نکردن و شاید اصلن سواد هم نداشتن که بخان مکتوبش کنن و از این قوانین و اصول هم پیروی نکردن ولی موفق بودن و میلیاردر هم شدن .
حالا سوال اینه: اول اینکه آیا قبول دارین که چنین افرادی وجود دارن ؟
دوم اینکه چه جوری موفق شدن بدون برنامه ریزی و مکتوب کردن و ....؟
سوم چه جوری دنبال هدف بودن (بدون اینکه هدف داشته باشن ) و گمش نکردن ؟

1- بله کاملا قبول دارم.
2- دوست عزیز مگر می شود بدون برنامه ریزی و داشتن هدف و باور و ایمان و نداشتن و نشکستن دیوارهای ذهنی کسی موفق شود , حتی آن فردی که سواد ندارد و ننوشته است.فورد را در دادگاهی بیسواد معرفی کردند ولی ایشان با ذهن روشنی که داشت همه آن افراد را مجکوم کرد.
این افراد اشتتیاق به موفقیت دارند. اشتیاق به کسب ثروت دارند.اینان می دانند که نمی شود و نمی توانمی وجود ندارد.(معمولا این افراد را دیده اید که اعتماد بنفس بسیار بسیار بالائی دارند و درمقابل مشکلات چون کوه ایستادگی میکنند.) یک دانشمند به نوعی خدا را می شناسد و یک چوپان (مثال شبان و خدا) به نوع دیگر.
3- مگر می شود هدف نداشته باشند. از همان زمانی هم که پادو هستند به دوستان و آشنایان میگویند :روزی من ثروتمند ترین فرد فامیل می شوم و....

این هایی که می فرمایید هدف مکتوب نداشته اند ولی ثروتمند شده اند آیا هدفشون توی ذهن فقط ثروتمند شدن بوده یا اینکه با تمام جزئیات اون هدفشون رو در ذهن داشتند؟
مثلا هدفشون در ذهن فقط ثروتمند شدن بوده یا اینکه توی ذهنشون ذخیره می کردند که در فلان تاریخ فلان مقدار پول رو باید بدست بیارم؟

هدف اینان موفقیت در کار بوده و از رسیدن ذره به ذره موفقیت خود لذت می برند (لذت از رسیدن به هدف که معروف شدن و یا ثروتمند شدن باشد ) آنچنان تلاش میکنند که به آن برسند.

ممنونم. امیدوارم بتوانم تمام تجربیات مطالعاتی و کاری خود را در طبق اخلاص بگذارم.
دیروز فرمول موفقیت استاد بهداد عزیز را که چکیده تمام کتابهای نویسندگان ایرانی و خارجی است نوشتم.
کمی دلم سوخت.
دیدم خیلی کم از عزیزان آنرا مطالعه کرده اند.(من پستهای سپاس را همیشه بمعنی خواندن مطلب نگاه میکنم و نه تشویق و به به و بارها هم عرض کردم. این سپاسها یمعنی مشارکت کردن است.) . ضرب المثلی هست که می گوید : مستتمع صاحب سخن را به ......
عزیزان وقعا نباید برای وقت خود ارزش قائل باشیم. من از صبح تا پاسی از شب پشت کامی جانم هستم و لذت هم می برم و حتی خانواده ه ام هم من را تشویق میکند.می دانید برای چی؟
چون هدفم برایم مهم است و از آن آن لذت می برم.
هدفم چیست؟ مطالعاتم و تجربیات کاریم را دارم برای عزیزان جوان و گل انجمن بازگو می کنم و یاد بگیرم.
با تمام وجود از همین الان مطالبی را انتخاب کنید که هر چه سریعتر بتواند موفقیتهای شما را تضمین کند. باور کنید قبلا این مطالب را نمی نویسم و بعد کپی پست کنم بلکه هر چه را که فکر میکنم باید بنویسم می نویسم.دکمه های کیبورد از دست من به امان آماده اند.
عزیزی سئوال می پرسد. جواب داده می شود. به خودش زحمت نمی دهد دکمه را بزند که بدانیم خوانده است و یا ما را سرکار گداشته .(من رفتم سر کار. پس چرا میگن کار پیدا نمیشه؟)

زنگ تفریح :
خانمم: جهان آگهی : یک کم یواشتر .چقدر تق تاق میکنی؟
جهان آگهی: خانم اجازه ؟ چشم.

وقتی به کاری اطمینان داری , میخواهی قسم بخوری و شاهد بیاری که کار درست است ولی در برابر آن مقاومت میکنند.
بعضی میگویند خودت را خسته نکن . نمی پذیرند.
در اینجا انسان میخواهد گریه کند که نمی شود بی خیال باشم .باید ثابت کنم که نوشتن اهداف از ضروریات رسیدن به موفقیت است.
می خندند و میگویند. کاش ....